Ochtendstond heeft goud in de mond! We besloten op te staan om naar de kerk te gaan, maar geen gewone kerk. We gingen naar het gospelkoor, ik had er alvast veel zin in! Het was bij aankomst al een indrukwekkend gebouw waar we door medewerkers naar onze plaats werden begeleid. De viering werd meteen gestart met een aantal liederen, de sfeer zat er meteen in. We stonden meteen recht om het ritme mee te klappen. Het beeld vanuit de films werd werkelijkheid, echt zalig!
Na de liederen kwam er uiteindelijk een priester aan het
woord. Hij vroeg wie er nieuw was waarbij wij meteen ons hand omhoog staken natuurlijk.
Er kwamen een heleboel mensen bij ons die ons het hand drukten, ze verwelkomden
ons hartelijk! De priester ging verder met zijn verhaal. Er werden stukken uit
de bijbel voorgelezen, er werd gepreekt, gezongen, … Allemaal heel leuk, tot het moment dat er mensen uit het publiek
naar voor werden gevraagd om hun zuiver te maken van de duivel. Ik vond het persoonlijk
heel vreemd en tegelijk zo verrassend om zo’n gelovige mensen bezig te zien!
Het enige nadeel van de dienst was dat het in totaal 3 uur lang duurde. De eerste 2 uren waren heel interessant en indrukwekkend, maar als de priester begon met zijn preek heb ik toch wel een aantal keer op mijn horloge moeten kijken.. Het was wel een enorme ervaring!
Na onze kerkdienst keerden we terug huiswaarts en werkte ik
nog wat voor school. Ik had al 2 onderwerpen gekregen voor mijn tweede
stageweek, namelijk natuuronderwijs en geschiedenis. Ik maakte 2
lesvoorbereidingen klaar, één voor dinsdag en één voor woensdag.
’s Avond waren we van plan om naar het voetbal te gaan. Een
paar mensen uit het huis waren bevriend geworden met enkele voetballers van het
team en ze nodigden ons uit om allemaal naar de match te gaan kijken. Ik was
meteen enthousiast want wou wel eens zien hoe het er hier allemaal zou uitzien.
Eenmaal aangekomen in het ‘stadion’ hadden we een goed beeld
over het veld. Het werd al snel donker, maar de temperatuur bleef nog steeds
hoog. Chapeau voor die mannen, ik zou het niet kunnen! Het eindresultaat was
1-1, we gingen met een rustig gevoel terug naar huis.
Maandag 17/03
17 maart is een officiële feestdag in Suriname, deze dag wordt er ‘Holi Phagwa’ gevierd. Het is eigenlijk een Hindoestaans feest waarbij de mensen elkaar bekogelen met poederverf. Tegenwoordig wordt het niet alleen door de Hindoestanen gevierd, maar ook door andere bevolkingsgroepen. Wij als stagiaires konden dus zeker niet ontbreken!
17 maart is een officiële feestdag in Suriname, deze dag wordt er ‘Holi Phagwa’ gevierd. Het is eigenlijk een Hindoestaans feest waarbij de mensen elkaar bekogelen met poederverf. Tegenwoordig wordt het niet alleen door de Hindoestanen gevierd, maar ook door andere bevolkingsgroepen. Wij als stagiaires konden dus zeker niet ontbreken!
Om 13u werden we verwacht bij een Hindoestaanse familie, deze mensen hadden ons uitgenodigd om bij hen te gaan eten. Toen we aankwamen, werden we heel vriendelijk ontvangen. Er werd onmiddellijk een extra tafel met stoelen klaargezet, want we waren blijkbaar niet de enige. Het feest begon alvast met een Hindoestaanse maaltijd waaronder roti en bara. Het was heel lekker! Na het eten werden we al wat gekleurd...
Rond 15u gingen we met de taxi naar de palmentuin. Hier kon
het echte feest beginnen, we haalden onze poederdozen boven. Het was geweldig!
De kleuren vlogen in het rond terwijl alle witte plekken op ons lichaam een
andere kleur kregen. We herkenden elkaar al snel niet meer door de
verschillende lagen over elkaar.
Als het feest in de palmentuin stilaan op zijn einde liep,
gingen we te voet verder naar het onafhankelijkheidsplein. Hier was er een
klein festival waar er muziek werd gespeeld. Het was echt geweldig om dit hier
in Suriname mee te maken.
Ik had een geweldige dag achter de rug die ik nooit meer zal
vergeten, het was echt af! Het eerste werk als we terug thuis waren, was
douchen want het zag er allemaal heel mooi uit!
Dinsdag 18/03
Aangezien het gisteren een feestdag was, begon ik vandaag met mijn stage. Ik had even de tijd gekregen om mijn projecten voor te stellen. Ik haalde mijn takenbord boven en de kinderen keken vol verwondering. Na een korte uitleg maakten de kinderen een naamkaartje die ik dan kon bevestigen aan het bord zodat het voor iedereen duidelijk werd...
Ik ging verder met een les rekenen over gewichten. Ik startte met een klassikale tabel aan bord waarbij de leerlingen de maateenheden en de getallen moesten invullen. De begrippen werden alvast herhaald, dus we konden beginnen met de oefeningen. Voor de pauze startte ik nog met mijn les taal, waar het ging over een televisiestation. Een man had deze gebouwd omdat dit zijn droom was, dus startte ik de les met een brainstorm over dromen. De kinderen begonnen hun dromen te vertellen, de favoriete droomberoepen werden al snel verpleegster, brandweerman, ontdekker, …
Tijdens de pauze kreeg mijn bord al snel heel wat
belangstelling. De kinderen stelden veel vragen over hoe ik het had gemaakt, ze
zeiden dat het heel mooi was en dat ze het zeker gingen gebruiken. Het gaf me alvast veel voldoening!
Na de eerste pauze ging ik verder met de les van taal, waarna de leerkracht opnieuw overnam voor een uurtje. Na de tweede pauze startte ik met mijn eerste les natuuronderwijs. Het was een heel andere manier van werken, want ik begon mijn les niet met het noteren aan bord. Ik probeerde een onderwijsleergesprek te houden over de kringloop in de natuur aan de hand van een bordtekening. Het lukte aardig, de leerlingen hadden een grote inbreng. Ik liet ze zelfstandig ook een aantal opdrachten maken. Tot slot deelde ik een werkblad met invuloefening uit. Hier waren de leerkracht en leerlingen wel heel enthousiast over! Heel leuk om positieve feedback te krijgen op de lessen.
In de namiddag trok ik me terug om mijn lessen van woensdag voor te bereiden. Ik kreeg vandaag 4 onderwerpen, zodat ik morgen bijna de hele dag mocht/kon lesgeven. Ik had een strak schema want we hadden ook gepland om die avond te koken. Het was ons gelukt! We maakten tagliatelle met spinazie en kipburgers, het smaakte heel lekker!
Woensdag 19/03
We vertrokken opnieuw naar onze stageschool voor onze tweede werkdag. Ik introduceerde mijn dagindeling, waarbij je goed kan zien wat de leerlingen allemaal te wachten staat op een dag. Ik maakte mijn vakken vast met verschillende haakjes waarbij je gemakkelijk de bordjes kan veranderen naargelang welke dag het is.
We vertrokken opnieuw naar onze stageschool voor onze tweede werkdag. Ik introduceerde mijn dagindeling, waarbij je goed kan zien wat de leerlingen allemaal te wachten staat op een dag. Ik maakte mijn vakken vast met verschillende haakjes waarbij je gemakkelijk de bordjes kan veranderen naargelang welke dag het is.
Nadien startte ik met mijn les taal, ik ging verder op mijn les van gisteren over het televisiestation. Ik vond dat de leerlingen heel onrustig waren, waardoor het niet zo vlot vooruit ging. Ik vond dat het minder snel ging als de leerlingen zelfstandig moeten werken. Door de onrustigheid van de kinderen ben ik langer bezig geweest met mijn les taal. Ik kon mijn les rekenen die ik voorzien had voor vandaag, morgen geven omdat het niet meer ging lukken. Ik ging verder met een les geschiedenis over de Afrikaanse slaven in de kolonie Suriname. De kinderen vertelden me heel wat over hoe de slaven toen leefden en overleefden. Het is omdat de leerlingen heel wat over weten, ik leer hier zelf ook heel wat bij op verschillende vlakken.
Na de pauze ging ik met de kinderen naar het sportveld voor
de les gymnastiek. Het was heel leuk om eindelijk eens iets anders te doen met
de kinderen. Ik zag de kinderen echt genieten om nieuwe ‘Belgische’ spelletjes
te spelen en te leren kennen. Hieronder zie je mijn klasje van 27 leerlingen
die heel wat plezier hadden.
In de namiddag vulden we opnieuw met het voorbereiden van onze lessen voor de volgende dag. Ik kon mijn les rekenen van vandaag gebruiken voor morgen, dus deze moest ik niet meer maken.
Die avond waren we gezellig met ons viertjes omdat de rest
van het huis uit was gaan eten met hun docent. We besloten om niet te koken,
maar iets af te halen aan de Burger King. Het was eens iets anders en we hadden
het wel verdiend!
Donderdag 20/03
In de ochtend ging ik met volle moed vertrekken met mijn fiets in de hand, maar tot het moment dat ik zag dat mijn achterband volledig plat stond. Er was geen beginnen aan, want ik zag direct al dat ik deze niet gewoon kon oppompen. Ik hoorde wat lawaai in de kamer van Sofie dus besloot ik te vragen of ik iemand anders zijn fiets kon gebruiken. Sofie, mijn reddende engel, bedankt voor de fiets!
Donderdag 20/03
In de ochtend ging ik met volle moed vertrekken met mijn fiets in de hand, maar tot het moment dat ik zag dat mijn achterband volledig plat stond. Er was geen beginnen aan, want ik zag direct al dat ik deze niet gewoon kon oppompen. Ik hoorde wat lawaai in de kamer van Sofie dus besloot ik te vragen of ik iemand anders zijn fiets kon gebruiken. Sofie, mijn reddende engel, bedankt voor de fiets!
De dag was goed gestart, hopelijk gingen mijn lessen wat
beter. Ik startte met een les rekenen dat ging over de omtrek, oppervlakte en
inhoud van vlakke figuren. De leerlingen maakten heel wat oefeningen waarbij ze
gebruik moesten maken van heel wat gekende formules. Ik gaf deze dag ook nog
een les taal over de voegwoorden ‘en – maar – waardoor – toen – want – omdat’.
De kinderen maakten zelf zinnen waarbij ze deze woorden moesten gebruiken. We
sloten de les af met een oefening waarbij de kinderen het voegwoord in de
juiste zin moesten schrijven.
In de namiddag kwamen we terug thuis van een toch wel
vermoeiende en warme dag. Ik besloot om mijn blog wat aan te vullen en mijn
platte band te maken. De huisbaas die naast ons woonde zag me bezig en kwam
snel eens een kijkje nemen. Hij zag dat mijn buitenband goed was afgesleten,
dus kreeg ik onmiddellijk een nieuwe binnen- en buitenband. Yes, ik kon weer
goed starten!
Later maakte ik mijn rugzak klaar voor onze 3-daagse trip
naar Isadou. We gingen vrijdagmorgen vertrekken naar het binnenland met een
gekend groepje. Deze avond moesten we alweer afscheid nemen van Sanne, een
meisje die hier ook vrijwilligerswerk kwam doen. Ze wou graag nog een keertje
gaan eten aan blauwgrond om nogmaals echt Surinaams te eten. Ik nam rijst in
zoetzure kip, maar eenmaal het gerecht eraan kwam was het ineens vis dat we
kregen in plaats van kip.
Vrijdag 21/03
We hadden om 9u een afspraak aan het Vat om te vertrekken.
Met de rugzak op onze rug stapten we de bus op. De sfeer zat er al meteen in op
de bus, we hadden een geweldige groep! Alle mensen uit ons huisje gingen mee en
ook Eva, Eline en Stein waren van de partij. De busrit was alvast een goede
start van een geweldig weekend!
Na een paar uur met busrit en enkele stops, kwamen we aan
bij een kaai waar we moesten overstappen in een boot. Het was echt grappig om
zien dat we met 18 mensen, alle bagage en alle eten en drinken in die boot
moesten. Het duurde even voordat het bootje kon vertrekken! Het gevoel terwijl we vaarden tussen het
regenwoud was geweldig! Af en toe zag je aan de zijkant van het water ook
enkele mensen baden en wassen. Het is echt back to basic!
Na een half uurtje op het water kwamen we aan bij het ‘Vakantie-eiland’
Issadou. Het was echt schitterend om te zien. Het ene hutje na het andere
zorgde voor een heel gezellige sfeer op het domein. Al snel had ik een kamer
gekozen met Else, Annelies en Simone. De hut heette ‘Mi Wai’, wat ‘plezier’
betekent. Perfect voor ons slaapteam!
Na een stevige maaltijd konden we het domein wat verkennen.
We gingen allen samen naar het stuwmeer, wat hier gezien wordt als een
natuurlijke jacuzzi. Het was heerlijk om te baden in de vrije natuur met deze tropische
temperaturen. Het water was heerlijk! Bij ons werd het ook al snel omgetoverd
tot badkamer, want wie wil er zijn haren nu eens niet wassen in de rivier?
Als de zon onder was maakten we ons klaar om kaaimannen te
gaan spotten. We vertrokken opnieuw met onze boot en reddingsvestjes in de
hand. De kaaimannen kan je hier herkennen aan hun rode ogen in het donker.
Eenmaal we er eentje zagen, gingen we er dan rustig op af. Tot het moment dat
ze doorhadden dat we zo dicht waren, dan sprongen ze ineens het water in. We
hebben er in totaal 3 kunnen zien en het was echt indrukwekkend! Wetende dat ze
in het water onder je bootje zwemmen mag je niet in je gedachten houden…
Als we terug op het eiland waren gingen we met onze gids op
zoek naar spinnen. Geen gewone kleine spinnetjes zoals thuis, maar echte wilde
tarantula’s. Enja heel snel vonden we er een aantal in de bomen niet ver van
onze hutten. De harige beesten zijn echt zo akelig, dat je er niet dicht bij
moet gaan. Of misschien enkel om een foto van te nemen!
We sloten onze eerste dag af met een gigantisch kampvuur. We
maakten het gezellig met een drankje in de hand en met heel wat mensen die je
beter leert kennen!
Zaterdag 22/03
De zon kwam op, het eiland Issadou werd wakker met een
yogales. Simone, Else en ik waagden er ons aan om in de vroege morgen één te
worden met de natuur. De plaats en omgeving waren echt perfect om dit te doen
en al snel zag je ons de zonnegroet doen. Al goed zijn hier geen foto’s van!
Na een stevig ontbijt met pannenkoeken, eieren en brood konden we ons klaarmaken voor een tocht door de jungle. Onze gids vertelde ons dat we best stevige schoenen aantrokken, omdat het een echt bospad zou zijn. Ik stelde me er helemaal iets anders bij voor, want ik zag niet echt een pad dat we konden volgen. De natuur is hier immens rijk aan dieren, bomen en planten die je u in België niet kan voorstellen. Het is hier echt geweldig genieten!
We eindigden onze tocht opnieuw aan de rivier waar onze
persoonlijke bootchauffeur ons oppikte. We gingen opnieuw naar onze basis om
van een heerlijk middagmaal te genieten. Onze persoonlijke kok was meegereisd
om ons telkens te voorzien van eten en drinken. Het was heerlijk ‘thuiskomen’
met een geur van een Surinaamse keuken. Euridice, bedankt om zo’n heerlijke
maaltijden te bereiden!
De namiddag vulden we met wat sport. We zagen op het domein
een volleybal liggen en begonnen spontaan te volleyballen over een draad die
daar was gespannen. Maar blijkbaar was het een elektriciteitskabel. Het spel
was snel gedaan toen deze begon te zakken, bij gevolg dat ze in het huisje
bijna geen elektriciteit meer hadden. De eigenaar van het domein zag het en zei
dat hij nog ergens een net had en dat hij het ging omhoog hangen voor ons. De
mannen begonnen snel een volleybalveld te maken met een
professioneel net, echt zalig!
We konden in alle geval vlug starten maar al na 5 minuten
stond het zweet al op ons voorhoofd! In deze temperaturen is het even wennen
aan de inspanningen die je kan doen. We besloten om even af te koelen in onze
natuurlijk jacuzzi. Zalig!
Rond 17u was er een uitstap gepland naar een plaatselijk
Marrondorpje. Van het moment dat we uit ons bootje stapten was het al meteen
duidelijk dat het leven hier heel anders is. We werden ontvangen door 2
vrouwen, één vrouw was aan het vissen in de rivier terwijl de andere de vaat
aan het doen was.
We stapten verder het dorp in en werden er opmerkelijk stil
van. Onze gids had ons gewaarschuwd dat we voorzichtig moeten zijn met het maken
van foto’s omdat ze hier wel gesteld zijn op hun privacy, wat ik heel normaal
vind. Het beeld van de huisjes is echt een wereld van verschil met onze huizen.
Het is echt onmogelijk om te vergelijken, de mensen zijn hier opgegroeid en
leren leven met de middelen die ze hebben. Echt chapeau! We hebben hier zelfs een schooltje bezocht.
Onze groep werd er stil van, want we werden geconfronteerd
met de levensstijl van binnenlandse dorpen. Het is raar om te zien dat de
mensen hier genieten van de gewone dingen. Onze ogen werden echt opengetrokken
toen we enkele kinderen zagen spelen met elkaar. Ik zag een jongentje die zich
te pletter amuseerde met een simpele pingpongbal. Als je volgens mij in België
een lager schoolkind een pingpongbal zou geven, zou hij er versteld van staan
wat je er allemaal mee kan. Vol indrukken gingen we opnieuw naar ons basiskamp.
De avond werd rustig afgesloten met opnieuw een kampvuur. Er
was op dat moment ook een prachtige sterrenhemel boven ons waar we van konden
genieten. Het is echt fantastisch dat je hier op een korte tijd zoveel nieuwe mensen
leert kennen. Het zijn echt stuk voor stuk prachtige mensen waarmee ik hier
samenleef. Ik ben echt zo blij! Je leert elkaar op zoveel verschillende
domeinen kennen!
Zondag 23/03
Het plan was om in de vroege morgen rond 7u op te staan om
te gaan vissen, maar dit werd verstoord door de tropische regens. Het weer
dacht er anders over, uiteindelijk bleven we dan maar liggen tot 9u. Eudicé stond
opnieuw klaar met een stevig ontbijt.
We besloten om het erop te wagen, we gingen vissen. Normaal
kan je hier perfect op piranha’s vissen met een stukje kip als lokaas. Maar
jammer genoeg waren ze precies allemaal weg. Onze gids vertelde ons dat het komt
omdat we te laat waren, hij beweerde dat het ’s morgens wel gelukt zou zijn. We
deden ons uiterste best om toch maar iets te vangen te krijgen met onze visdraad.
Onze vangst bleef beperkt tot enkele stokjes en bladeren. Volgende keer beter!
Na het vissen was het opnieuw tijd om in te pakken. We konden onze rugzak al maken, want na het middagmaal gingen we opnieuw naar Paramaribo vertrekken. We maakten onze hutjes weer helemaal proper, zoals we ze gekregen hadden. Ons hutje was voorzien van 4 bedden, een douche en een toilet. Dit alles in het tropisch regenwoud, dus vergezeld van diertjes.
Verder genoten we nog
even van een volleybalwedstrijd en een afkoeling in het stuwmeer. Het is echt
een zalig gevoel om op deze manier je dag door te komen! We werden om 12u30
geroepen door onze gids, het was etenstijd! We kregen bami met kip, helemaal
Surinaams. Na het eten was het tijd om alles opnieuw in te laden. Alles moest
weer op de boot gestockeerd worden zodat we konden vertrekken. Na een
halfuurtje varen konden we overstappen in de bus die ons terug naar de stad
bracht. De natuur is echt wonderbaarlijk genieten!
Tot zover dit blogbericht! Tot de volgende keer! Dikke kus, Kim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten