Projectweek

Maandag 10/03

Ik moest nog even bekomen van de weinige slaap van op onze tour, dus bleef ik vandaag maar eens liggen tot 9u. We hadden namelijk gepland om deze week niet naar onze stageschool te gaan. We hebben deze week tot projectweek gemaakt waarbij we samen gaan nadenken over de projecten die we kunnen doen op onze stageschool. We hadden eerder al een gesprek gehad met de directeur van onze stage school, hij zei dat we moesten werken rond de motivatie van de kinderen.

Sarah en ik begonnen te brainstormen rond motivatie en kwamen al snel bij enkele leuke ideeën. We willen een soort beloningsysteem uitwerken waarbij de leerlingen iets leuk kunnen doen als ze goed meewerken in de klas. Verder dachten we ook na over een takenbord, waarbij elke leerling uit de klas zijn dagelijkse taak heeft. Onze brainstorm was groter dan gedacht, dus hebben we er volgens ons de beste ideeën uitgehaald die we deze week kunnen uitwerken. We hebben 6 verschillende opdrachten bedacht  die we in onze volgende stageweek onmiddellijk kunnen gebruiken.

Het schrijven van onze blog wordt grotendeels bepaald door het internet. Wanneer er geen internet is, kunnen we onze tekst dus niet uploaden en voorzien van foto’s. Aangezien het internet hier meermaals op een dag uitvalt is het dus steeds wachten om verder te werken.

We hadden om 18u een afspraak met Tjitra in verband met onze week in het binnenland. Ze ging contact opnemen met de school in Brokopondo, waar Sarah en ik een weekje zullen meedraaien. We hebben beslist om ook op die school een project uit te werken volgens de noden van de school. Tjitra vertelde ons dat we heel wat werk kunnen verrichten in de naschoolse opvang. We zullen activiteiten organiseren in het thema sport en spel om de kinderen in de namiddag te kunnen opvangen. Het materiaal die we hierbij nodig hebben zullen we wel van in de hoofdstad moeten meenemen.

’s Avonds maakte Else en co voor ons een spaghetti Bolognaise. Ik heb me moeten haasten, want om 19u ging ik samen met Else, Simone en Atina naar de salsales. Else en Simone gingen meedoen met de beginnerscursus, terwijl Atina en ik dit op een afstand gingen bekijken. Grappig om te zien! We sloten de avond af met een drankje op het terras van het Vat, waar we meteen wat andere stagiaires hebben leren kennen. Het waren studenten die hier ook stage komen lopen, uit de opleiding lichamelijke opvoeding en architectuur.

Dinsdag 11/03

We hadden van Tjitra 2 adressen van winkels gekregen die bekend stonden om hun schoolmateriaal, dus trokken we daar naartoe. We gingen met de fiets naar de waterkant voor onze eerste winkel, de Kirpalani. Het was een soort grootwarenhuis waar je alles kan vinden. Ik vergelijk het een beetje met de ‘Van der Schueren’ in Idegem, dat is zo wat gelijkaardig. De tweede winkel was de Beyrouth-Bazaar, waar ook heel wat schoolspullen aanwezig waren. We gingen alvast een kijkje nemen!

Het was interessant om de prijzen van de 2 winkels te kunnen vergelijken, want op dezelfde artikelen kon de prijs soms veel verschillen. We gingen zorgvuldig met ons boekje rond om alles te noteren. Ik kocht al een aantal zaken waarmee ik deze week kon werken. We komen hier zeker nog terug want het materiaal die we gaan kopen voor onze projecten zal van hier moeten komen.

Na een pikante tussendoortje onderweg, een soort worstenbroodje, trokken we opnieuw richting huis. Ik begon met het uitwerken van de projecten die we al hadden besproken.

Ik startte met het takenbord waarbij elke leerling van de klas een taak zal moeten uitvoeren. De kinderen moeten zelf nog een wasspeld versieren met hun naam erop zodat iedereen kan zien wie welke taak krijgt. De verschillende taken zijn ophalen en uitdelen van de schriften, vegen van de klas,  mooi zetten van banken en stoelen, bord afvegen, ...

Die avond hadden we afgesproken  met onze ‘collega’s’ van de Petuniaschool. Sofie, Amber en Kristof hebben ook stage gelopen op deze school.  Ze hebben in totaal 6 weken in Paramaribo verbleven, maar donderdag vertrokken ze opnieuw naar België. Om hun vertrek wat te vieren hadden we afgesproken om in de Zus & zo te gaan eten. Ik ging deze keer voor de pasta Gamba op aanraden van Julie en het was heerlijk! Het is echt zot want de Julie waarover ik het heb, woont ook in Idegem op nog geen twee staten van mij. Leuk en toevallig om elkaar hier in het verre Suriname tegen het lijf te lopen. Het was een gezellige avond!

Woensdag 12/03

In het verre Suriname moeten we ook werken aan opdrachten van KAHO Sint-Lieven. We namen ons voorlopig werk mee, zodat we er hier kunnen aan verder werken. Ik werkte nog verder aan mijn opdracht van Frans zodat ik deze kan doorsturen wanneer het nodig is.

Ik werkte vandaag verder aan het takenbord, net zoals gisteren. Ik tekende pictogrammen om de verschillende taken visueel voor te stellen. Het knippen, plakken en tekenen is hier vermoeiend in een warmte van 35°, maar we doen ons uiterste best!

Het resultaat mag er best zijn, ik ben fier!

Ik begon alvast met het volgende werk, de planning van de dag op een visuele manier voorstellen. Ik maakte kaartjes met de vakken die de kinderen op een schooldag kregen. Na even nadenken hoe we het kunnen voorstellen, sprongen er enkele ideeën in ons hoofd.

Die avond werden we uitgenodigd door Tjitra om te gaan eten. Elke maand is er een etentje dat wordt georganiseerd door SPS, Stichting Projecthulp Suriname, om nieuwe stagiaires en vrijwilligers te leren kennen. We kregen heel wat Surinaamse etenswaren voorgeschoteld waaronder veel pasta en groentjes. Ik wist niet wat het allemaal was, maar het was behoorlijk lekker. We maakten er met heel wat nieuwe en ook gekende mensen een gezellige avond van!

Donderdag 13/03

Ik kreeg vorige week al 2 onderwerpen van mijn mentor, het waren lessen van geschiedenis en natuuronderwijs. Dus begon ik te brainstormen over hoe ik deze lessen kon geven. Het is heel moeilijk omdat de kinderen voor deze lessen een bepaalde manier van les krijgen gewend zijn.

Nog even naar de winkel, want vrijdag is het Howli Pagwa op school. Dit is een typisch Surinaams feest waarbij de mensen elkaar bekogelen met kleurpoeder. Ik ging dus op zoek naar een witte T-shirt die ik kon aantrekken, want de kleuren er moeilijk weer uit.

Vandaag ging ik verder met het uitwerken van de dagindeling. Ik verstevigde het papier met karton zodat het duidelijk en duurzamer wordt. Het is wennen om met het materiaal van hier te werken, maar ik trek goed mijn plan. Ik doe mijn best om het er verzorgd te laten uitzien!

Heel ijverig aan het werk tot ik ineens geen plakband en karton meer had. Ik moest opnieuw naar de winkel om mijn voorraad in te slaan. Hieronder zie je het karton dat ik meenam van de winkel, echt een grappig zicht als dit achterop je fiets staat gespannen. Maar goed ik ben veilig thuisgeraakt! Ook nog wat bijkomende spulletjes gekocht, zodat ik er weer helemaal kan invliegen!

 

Het takenbord was helemaal afgewerkt, ik vond dat het er goed uitzag. Maar op een of andere manier wou ik het plastificeren zodat het langer houdbaar was voor in de klas. Het probleem is dat zo’n bord uit karton niet onder je lamineermachine gaat en we hier geen lamineermachine hebben. Ik ging het bord met doorzichtige tape overtrekken, met behulp van Atina. We waren een goed team met geen één keer verkeerd geplakt te hebben. Het resultaat mag er zijn!

Die avond aten we opnieuw een keertje thuis. Simone en co maakte voor ons rijst met curry en stukjes kip. Pas nadat er niets meer overbleef in de potten, ging ik afwassen. Nadien heb ik nog naar een filmpje gekeken om de avond af te sluiten. Morgen opnieuw naar school …

Vrijdag 14/03

Sarah en ik trokken om 7u met de fiets richting stageschool maar dit duurde niet lang. We waren nog geen 5 minuten vertrokken en tot het ineens begon te stortregenen. Ja daar stonden we dan bij een tankstation even te schuilen met de fiets in de hand. Het werd er maar niet beter op, dus besloot ik alvast een taxi te bellen. We fietsen nog snel naar de supermarkt waar we onze fiets konden achterlaten en hier werden we dan opgehaald door de taxi. Het was deze keer een vrouw, niet echt gebruikelijk hier in Paramaribo. Ze was heel vriendelijk en gaf ons ook haar kaartje met nummer als we terug naar huis moesten.  Eenmaal aangekomen op de stageschool was er weer zonneschijn, al een geluk want er werd vandaag gefeest op school. De kinderen gingen Howli Pagwa vieren.

Na de vlaggenparade gingen de kinderen naar binnen om nog tot 10u aandachtig les te krijgen. Ik kreeg alvast de opdracht om enkele hoofdrekensommen aan bord te noteren, zodat de kinderen onmiddellijk van start konden gaan. Ik kreeg mijn onderwerpen van mijn leerkracht voor mijn stage die volgende dinsdag opnieuw zal beginnen. Het is heel bizar dat de kinderen hier steeds in en uit de klas kunnen lopen, want er was opnieuw een jarige. Het is heel leuk dat bijna alle kinderen uit de school verjaren in de periode dat wij hier stage lopen, hihi! Ik kreeg een stukje cake.

Om 10u was het zover, de kinderen  deden hun witte T-shirt aan en namen hun kleurpoeder mee naar de ander kant van de straat om daar feest te gaan vieren. Ik keek er alvast naar uit! Eenmaal aangekomen op de speelplaats van de onderbouw kon het feest beginnen. De kinderen begonnen elkaar te bekogelen met kleurenpoeder en de witte T-shirts waren al snel niet wit meer.

Op de speelplaats werden er heel wat snacks verkocht die de kinderen tussendoor konden kopen. Omdat er niet genoeg leerkrachten aanwezig waren, werd ik even ingeschakeld als verkoper van de bara. Geen idee wat het was, maar het zag er wel lekker uit. Na een halfuurtje achter de verkooptafel te staan, ging ik zelf op pad tussen de ondertussen al kleurrijke leerlingen. Ook bij mij was mijn T-shirt snel verandert van kleur, de kinderen komen je maar al te graag bekogelen met kleurpoeder.

Het feest was echt fantastisch om te zien! Het is oorspronkelijk een Hindoestaans feest, maar het wordt tegenwoordig door alle Surinamers gevierd. Het was echt verrassend leuk om te zien hoe de kinderen zich rot amuseren. Ik was uiteraard ook heel blij!

Even kijken hoe Sarah en ik aankwamen op school en hoe we weer vertrokken, grappig!

We belden opnieuw onze taxi die ons kwam halen aan de school. Al een geluk dat we met onze kleurrijke tenue ook effectief met de taxi meekonden. We worden hier sowieso al bekeken als iemand blank op straat komt, maar nu waren we zeker een attractie. Het eerste werk als we thuiskwamen, was douchen. Na veel schrobben en poetsen was mijn ‘witte’ T-shirt opnieuw wit, joepie! Het was echt geweldig om dit op school te kunnen meemaken.

In de namiddag hield ik me bezig met het voorbereiden van de lessen die ik dinsdag moet geven. Ik kreeg 3 onderwerpen, één voor rekenen, één voor taal en deze keer ook één voor natuuronderwijs.

’s Avonds hadden we gereserveerd in de Zus & zo om de laatste avond van Tess te vieren. Het is een Nederlands meisje die vanaf december vrijwilligerswerk heeft verricht. Ik ging voor de Spaghetti Bolognaise!

Zaterdag 15/03

Deze morgen stonden we op met een donkere hemel, het zag er naar uit dat het niet zo schitterend ging worden. We besloten om te gaan shoppen in de Hermitage Mall, dit is een soort van shoppingscenter niet ver van onze stageschool. We trokken erheen met de taxi en liepen er een 3-tal uurtjes rond. Hier en daar passen wel wat gekke foto’s want dat shoppen is toch niet zo voor mij. 

We sloten ons tripje af met een bezoek aan de Mc Donalds, ze hebben hier ook heerlijke Mc Flurry! Het zag er wel wat anders uit dan bij ons. Hier kan je werknemer van de maand worden, zalig!

Eenmaal terug gekomen in ons huisje, waren het ons laatste uren met Tess. Om 15u werd ze opgehaald met de taxi die haar naar de luchthaven zou brengen. Het was raar om afscheid te nemen met iemand waar je al een maand mee samen leeft. Ons huisje gaat van 10 naar 9 meisjes!

Voor mijn les natuuronderwijs wou ik werken met een invuloefening, daarom maakte ik een werkblaadje op mijn computer. Ik trok nadien ook naar het dichtstbijzijnde kopiecenter om dit blad 27 keer te laten kopiëren voor al mijn kindjes. Hopelijk vinden ze het een aangename manier van werken!

’s Avonds maakten we een keertje wok, voordat we een nieuw meisje konden verwelkomen in ons huisje. Het nieuwe meisje heet Natanja en komt hier voor enkele maanden vrijwilligerswerk doen.

Tot zover onze projectweek!
Hopelijk tot snel! Dikke kus, Kim.