Zoals ik eerder al verteld had, zijn we deze avond carnaval
gaan vieren. Het is niet te vergelijken met de carnaval in België, want hier
kunnen we met een kleedje gaan in plaats van met een dikke winterjas. Ik ging
alvast met heel wat verwachtingen op stap! Het was heel verrassend om alle
vrouwen en mannen te zien dansen met hun achterwerk. Het lijkt bij hen allemaal
heel natuurlijk, in tegenstelling met ons waren we wat stijfjes. Maar goed, we
hebben zeker ons best gedaan!
Zondag 02/03
We waren van plan om in de voormiddag naar Fort Zalandia te
gaan. Dit is een museum over de geschiedenis van Suriname. Elke zondag was er
een tour gepland met een gratis gids, één om 10u30 en één om 12 uur. We vertrokken goed op tijd richting waterkant.
We kregen een gids toegewezen die ons wat meer vertelde over
hoe Suriname precies is ontstaan. Het verhaal startte met de ontdekking van
Amerika in 1492 door Christoffel Columbus. Verder weet ik nog dat de Engelsen het Fort bouwden
in de vorm van een Pentagon, al was het niet zo strategisch gebouwd omdat je
geen goed zicht had over de zee. In die tijd was Texel heel welvarend op vlak
van scheepsbouw, waardoor ze via briefwisseling het Fort veroverden. Vanaf dat
moment was Suriname voor het eerst in handen van de Nederlanden. De kolonie
ontwikkelde zich tot een economisch welvarend land met een immense plantagebouw
en slavenhandel. De Nederlanden hadden wel veel last van de Fransen omdat deze
een soort van belasting wouden heffen op de hoeveelheid slaven die werden
tewerkgesteld. Tot hier het stukje geschiedenis dat nog fris is het geheugen zat.
In het museum waren er heel wat attributen en spullen te
vinden die werden teruggevonden uit die tijd. Ik voelde me een echte toerist,
want ik trok van heel wat verschillende foto’s.
Maandag was onze eerste stagedag dus ik moest nog heel wat
voorbereidingen treffen. Ik had de werkboekjes
meegekregen dus kon ik me vooral hierop baseren.
Die zelfde avond waren we van plan om niet te koken, maar eens van de Surinaamse keuken te genieten. We gingen naar blauwgrond waar heel wat Surinaamse restaurantjes zijn te vinden. Na een tijdje kiezen ging ik voor bami, omdat het niet zo duur was dachten we dat het niet zo veel zou zijn. Dus we bestelden ons alvast allemaal een loempia of een saté extra. Eenmaal dat het gerecht eraan kwam wisten we wel zeker dat we ons extra toetje mee konden nemen naar huis voor de volgende dag. De bami zag er heerlijk uit en dat was het ook. Het was een heerlijk avondmaal!
Die zelfde avond waren we van plan om niet te koken, maar eens van de Surinaamse keuken te genieten. We gingen naar blauwgrond waar heel wat Surinaamse restaurantjes zijn te vinden. Na een tijdje kiezen ging ik voor bami, omdat het niet zo duur was dachten we dat het niet zo veel zou zijn. Dus we bestelden ons alvast allemaal een loempia of een saté extra. Eenmaal dat het gerecht eraan kwam wisten we wel zeker dat we ons extra toetje mee konden nemen naar huis voor de volgende dag. De bami zag er heerlijk uit en dat was het ook. Het was een heerlijk avondmaal!
Maandag 03/03
De wekker ging opnieuw om 6u15, om 7u vertrok ik richting Petuniaschool. Ik trok naar de stageschool met een apart gevoel, het was namelijk onze eerste stagedag. Ik vond het wel spannend, maar ik keek er wel naar uit om eindelijk in actie te schieten. Ik maakte kennis met de kinderen van mijn stageklas, ik stelde me alvast voor. Nadien ging ik echt van start! We maakten heel wat oefeningen op gelijknamige breuken, wat hier op een heel andere manier gaat. Ik vond het wel leuk om te zien hoe het hier gebeurd, wel even aanpassen.
De meervouden van een aantal woorden moesten herhaald worden en dit deed ik via een spelletje. Ik deelde verschillende blaadjes uit met een woord in het enkelvoud en in het meervoud. De kinderen lazen om beurt hun woord klassikaal zodat ze konden zoeken wat de link was met de woorden. Achteraf gaf ik ze even de tijd om hun ‘vriendje’ te gaan zoeken. Het was wel duidelijk dat ze dit niet gewoon waren, ze keken maar raar als ik de opdracht uitlegde.
De wekker ging opnieuw om 6u15, om 7u vertrok ik richting Petuniaschool. Ik trok naar de stageschool met een apart gevoel, het was namelijk onze eerste stagedag. Ik vond het wel spannend, maar ik keek er wel naar uit om eindelijk in actie te schieten. Ik maakte kennis met de kinderen van mijn stageklas, ik stelde me alvast voor. Nadien ging ik echt van start! We maakten heel wat oefeningen op gelijknamige breuken, wat hier op een heel andere manier gaat. Ik vond het wel leuk om te zien hoe het hier gebeurd, wel even aanpassen.
De meervouden van een aantal woorden moesten herhaald worden en dit deed ik via een spelletje. Ik deelde verschillende blaadjes uit met een woord in het enkelvoud en in het meervoud. De kinderen lazen om beurt hun woord klassikaal zodat ze konden zoeken wat de link was met de woorden. Achteraf gaf ik ze even de tijd om hun ‘vriendje’ te gaan zoeken. Het was wel duidelijk dat ze dit niet gewoon waren, ze keken maar raar als ik de opdracht uitlegde.
Na de eerste pauze nam de klasleerkracht over en gaf een lesje aardrijkskunde. De leerkracht begon met de les aan bord te schrijven. De leerlingen namen hun schrift en begonnen met overschrijven. Verder werd er niet echt veel uitleg meer aan gegeven, de les werd gebruikt om te studeren. Op een repetitie worden er hierover letterlijke vragen gesteld. Ik hield me ondertussen bezig met het verbeteren van de werkboeken van de kinderen.
Tot slot gaf ik nog een lesje lezen, het was aangenaam om te zien hoe graag de kinderen hier lezen. Het was muisstil in de klas en de vingers gingen heel vaak de lucht in. Het was verrassend hoe snel de dag voorbij ging. Het was hier de gewoonte om steeds de onderwerpen de dag voordien te krijgen, dus had ik de namiddag voorzien om mijn lessen voor te bereiden. Ik kocht alvast een krant om als didactisch materiaal te gebruiken voor mijn les.
Na een
vermoeiende dag werd er voor ons gekookt, het was eens echte boerenkost. Sofie
kookte voor ons heerlijke aardappels, bloemkool en worst. Het was heerlijk!
Dinsdag 04/03
Het wendt maar niet om zo vroeg op te staan, maar we moeten wel. Om 7u vertrokken we opnieuw naar de stageschool. De kinderen gingen van start met een repetitie van rekenen. De klasleerkracht vroeg me om de vragen aan bord te noteren.
Dinsdag 04/03
Het wendt maar niet om zo vroeg op te staan, maar we moeten wel. Om 7u vertrokken we opnieuw naar de stageschool. De kinderen gingen van start met een repetitie van rekenen. De klasleerkracht vroeg me om de vragen aan bord te noteren.
Ik nam mijn krant boven en stelde hierover een aantal vragen. Na een kort klasgesprek vroeg ik om een vrijwilliger die een artikel uit de krant wou voorlezen. De andere kinderen moesten goed luisteren want na het voorlezen ging ik iemand aanduiden die het artikel met zijn/haar eigen woorden kon vertellen. Deze manier van werken vonden ze heel leuk!
Na de pauze gaf ik opnieuw een les lezen. Tot op het moment dat er een aantal kinderen binnen kwamen in de
klas, er was namelijk iemand jarig. Het kindje kwam alle leerkrachten een
drankje en een stukje cake aanbieden, echt verrassend lekker!
Eenmaal thuisgekomen in ons huisje deed ik opnieuw een was,
want het hoopje begon alweer te groeien. Nadien startte
ik met het voorbereiden van mijn lessen van woensdag.
’s Avond was er wel wat anders gepland. We hadden namelijk
een jarige onder ons. Annelies werd 21 en dit moest gevierd worden. Ze mocht
zelf kiezen wat we gingen doen, dus ze besloot om eens goed te gaan eten. Ze koos
van het restaurant ‘De Waag’ aan de waterkant. Het was zeker een goeie keuze
want de kaart stelde heel wat Italiaanse gerechten voor. Ik koos voor de
lasagne, heerlijk!
Woensdag 05/03
De leerlingen startte de dag met een repetitie over
spreekwoorden en zegswijzen. Nadien mocht ik van start gaan, dus begon ik al
met een kort klasgesprek over de werkwoorden. De leerlingen moesten heel wat oefeningen
maken waarbij ze de juiste vorm van het werkwoorden moesten invullen in de zin. Het waren zinnen zoals ‘op de speelplaats speel je’, ‘je
schoenen poets je’, ‘naar de radio luister je’, … De volgende opdracht was een
groepswerk, ik verdeelde de kinderen in groepjes van 4. Ik gaf per groepje
een zin die ze moesten voorstellen aan de rest van de klas zonder hierbij
woorden te gebruiken. De andere kinderen moesten vervolgens raden welke zin er
precies werd voorgesteld. De kinderen vonden het geniaal, het enthousiasme was echt zalig om te zien.
Na de pauze herhaalde maakte ik nog wat oefeningen op de breuken voordat de klasleerkracht overnam. Ze gaf een lesje geschiedenis op dezelfde manier als de les aardrijkskunde van gisteren.
Na de tweede pauze was er een les lichamelijke opvoeding gepland,
ik maakte een lesvoorbereiding met heel wat loopspelen. Maar toen
bleek dat het bewolkt was met de kans op regen, dus had de leerkracht het idee
om de les binnen te laten doorgaan. Maar mijn geplande loopspelen gingen
natuurlijk niet meteen binnen door kunnen gaan. Ik bedacht in de pauze alvast
wat kringspelen die ik wel binnen kon doen. Van creativiteit
gesproken..
Het was de laatste dag van onze collega's uit Brussel. Ze vertrekken namelijk al op 13 maart terug Naar België. We gaan volgende week zeker nog eens gaan eten met deze leuke mensen!
De laatste namiddag voorbereidingen maken was aangebroken. Ik startte er met volle moed aan want morgen was de laatste stagedag van de week. Ik maakte opnieuw 3 lessen klaar voor donderdag. ’s Avond aten we puree, provinciaalse saus met kippenballetjes. De puree kan wel eens smaken na elke dag pasta te eten. Het rook en smaakte heerlijk!
Donderdag 06/03
De laatste stagedag ging van start zoals gewoonlijk met de
vlaggenparade. Deze keer was mijn klas aan de beurt dus ging ik ook naar de
mast. Het was indrukwekkend om het ook een keertje van dichtbij te kunnen bewonderen.
De leerlingen zongen samen het volkslied.
Ik startte de les met een eigen verhaal. De kinderen berekenden de tijd die ik elke dag moest afleggen op de fiets. Vragen zoals “Ik vertrek om 7u ’s morgens en fiets ongeveer 35 min. Om welk uur kom ik dan aan op de school?” of “Om welk uur moet ik ten laatste thuis vertrekken om hier om 8 uur op school te kunnen zijn?”. Hierna gingen we verder met vraagstukken.
Er was opnieuw iemand jarig, deze keer was het een leerkracht. Ze stuurde een aantal kinderen rond om loempia’s uit te delen. Het was echt heel lekker om dit als tussendoortje te kunnen eten. Verder gaf ik nog een les taal over de radio en een les lezen waarbij we een tekst klassikaal lazen. De dag was opnieuw voorbij en de rust kon beginnen.
De dagen gaan hier ontzettend snel voorbij, maar het is wel vermoeiend om in de voormiddag les te geven en in de namiddag lessen voor te bereiden. De commentaar van de klasleerkracht vond ik zalig. Ze zei letterlijk dat ze hield van mijn manier van lesgeven. Ze genoot ervan om mijn lessen te kunnen volgen. Het gaf me heel wat voldoening!
Omdat we deze week nog niet veel hadden uitgestoken in de keuken, was het vanavond onze tijd om te koken. We gingen naar de supermarkt en maakten een spinaziepuree met vissticks.
Vrijdag 07/03
Vandaag kon ik eindelijk eens uitslapen en dit deed echt wel
deugd. Ik keek alvast uit naar een dagje rusten. Ik maakte me zelf een ontbijtje klaar, zodat ik de dag goed kon starten.
Ik zat al met mijn gedachten bij het weekend, want we hebben
namelijk een 2 daagse trip gepland in de bergen. We zouden in de nacht van
zaterdag op zondag in een hangmat slapen dus was het wel aangenaam om iets van
dekentje mee te nemen. We gingen naar de Amada om een fleece dekentje te kopen.We gingen onze namiddag verder doorbrengen aan het zwembad.
Het was prachtig weer dus daar moesten we wel van genieten. Het was heerlijk
om even totaal niets te doen.
’s Avonds aten we een salade met heerlijke en massa’s
groenten. Na het avondmaal maakte ik mijn rugzak klaar om de 2 daagse goed door
te komen. Hopelijk zijn we niets vergeten! Met heel wat leuke gedachten en zin
kroop ik in mijn bed. Ik keek ontzettend uit naar onze trip!
Zaterdag 08/03
Met de rugzak op de rug stonden we aan het Vat klaar om te
vertrekken, op naar het grote avontuur! We werden opgehaald met een bus en
reden stilaan de stad uit. Je zag onmiddellijk de verschillen opduiken, de
asfaltwegen werden aardewegen, de gebouwen werden natuur, …
We kwamen aan bij de
Suriname rivier dat grensde aan het tropisch regenwoud, het uitzicht was
fantastisch! Dit was de plaats waar we gebruik gingen maken van de kabelbaan. Alles werd in gereedheid gebracht, we kregen een nieuw broekje, een katrol en een handschoentje.
Na wat instructies en zelf eens getest te hebben op één meter hoogte, trokken
we eindelijk het regenwoud in naar het eerste platform, en het tweede, het derde, het vierde, ...
Het gevoel om in de
lucht te hangen op zo’n hoogte is onbeschrijfelijk! Ik kon er maar niet genoeg
van krijgen. De eerste afdaling was voorzichtig met de voetjes vooruit, maar bij de
laatste bracht ik mijn voetjes al snel de lucht in. Geweldig!
Het geweldigste was als
we een heel eind over het water hingen, het was zalig om boven de
Suriname rivier te hangen. We werden naar de andere kant gebracht met
een bootje.
Uiteindelijk reden we met het busje verder naar Brownsberg, onze verblijfplaats. Het gebied was prachtig, het lag midden tussen de bossen.
We kregen een hangmat en klamboe van onze gids, deze mochten we
zelf installeren in ons hutje. Na wat zoek- en knoopwerk werd er voor ons al
een heerlijk avondmaal klaargemaakt door Audrey, onze persoonlijke kok voor de
2-daagse tour. Ze maakte voor ons Saoto klaar, dit is een typisch Surinaamse
soep met heel wat groentjes en stukjes kip. Omdat ik niet zo zot ben van soep,
nam ik enkel de ingrediënten zonder de boullionsoep erbij. Lekker!
’s Avonds maakten we ons klaar voor een ‘nachtelijke’ wandeling in de jungle. Met de zaklamp in de hand en onze kousen over onze broek trokken we op pad op zoek naar exotische dieren. We vonden al snel heel wat kikkers, padden, spinnen, schildpadden, … De rest was jammer genoeg al gaan slapen. Gelukkig hebben we gedurende onze 2-daagse wel nog een familie brulapen kunnen spotten. Familie aap was met hun 2 babyaapjes op stap en naderde toevallig onze wandelroute.
Na een gezellig kampvuur en overheerlijke bakabana’s kropen we
met heel wat indrukken onze hangmat in. Een geluk had ik een dekentje bij, dit heb ik wel goed kunnen gebruiken.
Zondag 09/03
Na een korte maar geluidsvolle nacht, waaronder brulapen,
kevers en allerlei vogels, werden we gewekt met een prachtig uitzicht. Audrey
had alvast voor een ontbijt gezorgd met eitjes, kaas, pannenkoeken en heel wat
lekkers.
Met een gevulde maag en rugzak konden we
vertrekken voor onze wandeling naar de watervallen. We trokken opnieuw voor
enkele uren de jungle in. De prachtige natuur maakt je heel stil omdat je alles
wil bewonderen. Het is echt genieten als je door een bos loopt
waar elke boom en struik zo zijn eigen functie heeft. Sergio, onze gids, gaf heel wat
interessante informatie. Bv de telefoonboom waarop je een
bepaald ritme moet slaan om hulp te roepen.
Na klimmen en dalen kwamen we aan bij onze eerste waterval,
de Léoval. Het was prachtig om te zien dat er zo’n natuur bestaat! Het was verfrissend als je er even ging onderstaan.
Na 3 kwartiertjes dalen in de jungle kwamen we aan bij de
tweede waterval, de Irene val. Het water was heel koud, maar heerlijk om met de voetjes in het
water te zitten.
Voor de terugkeer naar onze hut stond er ons nog een uur en een half klimmen te wachten. Sommige plaatsen waren zo steil dat je uw handen moest gebruiken om recht te blijven. Het was heel zwaar en vermoeiend om bij zo’n temperaturen deze inspanningen te leveren. Al het water dat je dronk, kwam er via je poriën weer naar buiten. Het was een prachtige wandelroute die we deden!
Eenmaal aangekomen bij het basiskamp, stond Audrey alweer
voor ons te koken. Ze maakte opnieuw een Surinaams gerecht klaar, bami en nazi met
kip en groentjes. Ik had al eens bami gegeten maar deze smaakte na zo’n
vermoeiende wandeling zoveel beter. Na een heel koude douche konden we opnieuw
gaan inpakken, onze spullen bij elkaar nemen en onze hangmat opnieuw opplooien.
We moesten jammer genoeg alweer
vertrekken richting Paramaribo. De 2-daagse tour is hier echt voorbij gevlogen,
je hebt echt geen besef hoe snel de tijd hier gaat!
Ik heb bij de beschrijving van mijn 2-daagse tour heel wat woorden zoals indrukwekkend, prachtig, geweldig, … gebruikt. Maar eerlijk gezegd zijn er geen woorden voor, de natuur is hier adembenemend! Ik herhaal even de woorden van Sergio: ‘Niets is perfect, maar de Surinaamse natuur doet echt zijn best om het te evenaren’. Ik geef hem hierin zeker gelijk, het is echt zo indrukwekkend!
Tot zover dit blogbericht! Tot de volgende keer! Dikke kus, Kim.
Ik heb bij de beschrijving van mijn 2-daagse tour heel wat woorden zoals indrukwekkend, prachtig, geweldig, … gebruikt. Maar eerlijk gezegd zijn er geen woorden voor, de natuur is hier adembenemend! Ik herhaal even de woorden van Sergio: ‘Niets is perfect, maar de Surinaamse natuur doet echt zijn best om het te evenaren’. Ik geef hem hierin zeker gelijk, het is echt zo indrukwekkend!
Tot zover dit blogbericht! Tot de volgende keer! Dikke kus, Kim.
Beste KIm
BeantwoordenVerwijderenIk vreesde al dat de muggen jullie weer parten speelden toen ik niets op jullie blog zag verschijnen. Gelukkig was dit niet het geval. Zijn de gezondheidsproblemen onder controle?
Het doet goed te lezen dat jullie ook al volop voor de klas kunnen staan. Daarvoor doen jullie het toch, is het niet?
Leuke uitstap hebben jullie gedaan in het weekend!
Doe zo voort!
Veel groeten
Christel
Beste Christel,
BeantwoordenVerwijderenWe kunnen de muggen voor de moment wel onder controle houden! Ze steken ons nog steeds, maar we proberen het te verhelpen met allerlei zalfjes en producten!
Het is prachtig om hier voor de klas te kunnen staan, zo anders maar zo leuk!
Het internet ligt hier vaak dagen uit waardoor het heel moeilijk is om jullie thuis up-to-date te houden met onze verhalen, maar we doen ons best!
Vriendelijke groeten, Kim