Observatieweek

Vrijdag 21/02

Nog even terug komen op vrijdagavond, want het is zeker de moeite om dit te vermelden. We hadden gereserveerd om te gaan eten in de ‘Zus & zo’ omdat er daar een jazz-avond was gepland. Ik dacht 'ja waarom niet, onmiddellijk het nuttige met het aangename koppelen'. Het beloofde een gezellige avond te worden en dat was het ook.

Ik nam mij een Saté van het huis, omdat het een echte aanrader was door de anderen. Ik laat je hieronder even meegenieten, het was verrukkelijk! Mijn bordje was snel leeg, ik kon er niet genoeg van krijgen. Hier komen we zeker nog eens terug!

Nadien maakten we ons klaar op te gaan stappen, het was tenslotte vrijdagavond dus tijd voor een feestje. Ik ging samen met mijn huisgenoten naar Touché, dit was een Surinaamse discotheek waar heel wat stagiaires op afkomen. Het was een goede start van het weekend!

Zaterdag 22/02

Na een hele week te moeten opstaan om 6 uur ’s morgens kon ik eindelijk eens uitslapen. Het was duidelijk nodig want het werd snel 11 uur. Na heel wat gezweet te hebben gedurende de eerste week dachten we er aan om de was te doen. Mijn eerste echte was, wooow! Mama had altijd gezegd om de kleuren en wit was apart te houden, dus dit was al in orde. Na een uurtje kwamen de ‘propere’ kleren er al uit! We zochten een plekje op de wasdraad en lieten ze daar een uurtje hangen.

Het weer was hier alweer prachtig en stikkend heet, dus we besloten om wat verfrissing op te zoeken in het zwembad. We wachtten op Eva, Eline en Janne voor we konden vertrekken. Het was een zalige verfrissing! Ik maakte er een leuke namiddag van!

Toen we waren opgedroogd, besloten we naar huis te gaan. We hebben binnen en buiten ons huisje al heel wat aardige en minder aardige huisdieren gehad. Ik zag hier al kakkerlakken, padden, salamanders en massa’s muggen. Ik heb niets tegen deze beestjes als ze maar niet in mijn kamer zitten. Toen ik terug in mijn kamer was, zag ik een salamander over mijn muur kruipen. Het was wel even schrikken, maar ik kreeg al snel hulp van een paar huisgenoten. We haalden een potje met een deksel, na heel wat pogingen om het beest uit mijn kamer te krijgen is het dan eindelijk gelukt. Karolien bedankt hiervoor, ik ben je eeuwig dankbaar! Blijkbaar werd het spektakel gefilmd door Atina, dat belooft een grappig filmpje te zijn. Ik ben benieuwd!

Die avond besloten we om te gaan eten in het Vat, opnieuw een restaurant die bekend is voor allerlei Surinaamse stagiaires en vrijwilligers. Na enige twijfel, nam ik mij een salade met garnalen (exact vier garnalen). Hieronder kan je mijn gerechtje bewonderen, het was lekker.

Om de avond op een spetterde manier af te sluiten, besloten we een stapje in de wereld te zetten. Ik ging samen met Eva, Eline, Else en Sofie naar de Zisazou. De Surinaamse feestjes beginnen hier meestal om 1u ’s nachts, maar omdat we niet meer naar huis wouden, gingen we om 12u middernacht al een kijkje nemen. Het was vooral een verrassend zicht, want wij waren de allereerste bezoekers. We zochten al snel een plaatsje om te gaan zitten (plaats genoeg) en wachtten wat voor de massa mensen de dansvloer overspoelen.

Zondag 23/02

We hadden gepland om deze dag naar White Beach te gaan. Dit is een stukje stand op de oevers van de Surinaamse rivier met een idyllisch uitzicht. We vertrokken met Chico, onze taxichauffeur, en hoopten op super goed weer. Ik kwam aan met een woow-gezicht..

We zochten een plekje op het strand en gooiden al snel de handdoeken uit. Het was zo ontzettend warm dat we om het halfuur even de tijd moesten nemen om ons in te smeren. Het was een zalig dagje lekker niets doen en genieten, precies wat ik nodig had.

We spraken met Chico af dat hij ons zou ophalen om 17u maar om 16u stond hij daar al. Hij had speciaal voor ons wat lekkernijen mee, waaronder het enige echte Surinaamse ’Parbobier’ en bananenchips. Een onverwachte maar wel lekkere verrassing was dat!

Al snel was het tijd om te vertrekken, we stapten in ons taxibusje richting Paramaribo-city. Chico wou er een speciale taxirit van maken en besloot om de gigantische brug een keertje over te steken. De brug was heel stijl, deze kon je van allerlei kanten bewonderen. 

Eenmaal aangekomen aan de andere kant stonden ons heel wat standbeelden op te wachten waarvan we wel een foto wouden. Chico stopte even..

Als we terug waren van een prachtige dag hadden we nog een afspraak met Tjitra, onze vertegenwoordigster van SPS. Sarah voelde zich niet zo goed en dat zag Tjitra ook. Ze ging onmiddellijk met ons naar de dokter van wacht en daar bleek ze een allergie te hebben op haar muggenbeten. Tjitra reed met ons meteen naar apotheek zodat ze die avond al direct haar medicijnen kon nemen. De medicatie ging haar heel slaperig maken, met gevolg dat ze de volgende dag niet naar school mocht gaan. Ze moest voldoende uitrusten.

Maandag 24/02

Mijn wekker ging om 6u, maar deze keer was ik alleen want Sarah bleef ziek in bed liggen. Als ik wakker werd hoorde ik het al super hard regenen, dus ik hoopte op een taxi te kunnen rekenen. Toen er geen auto’s meer ter beschikbaar waren, besloot ik toch om met de fiets richting stageschool te vertrekken. Het was even droog als ik vertrok maar na een kwartier fietsen begon het te stortregenen. Na ongeveer 15 meter fietsen naar het eerste afdakje was ik al kletsnat. Ik wachtte 5 minuutjes tot het minder hard begon te regenen en trok alvast voor eerste keer mijn regenjasje aan.

Aangekomen aan de school kon ik alvast beginnen met opdrogen. Deze dag ging ik observeren in het 4^de leerjaar. De leerlingen startten deze dag met enkele rekenoefeningen. De kinderen schreven eerst alle oefeningen over in hun schriftje en begonnen dan met het hoofdrekenen. De volgende les was een taalles waarbij de kinderen oefeningen maakten op hun woordpakket. Ze lazen hun woordpakket klassikaal voor en zochten een zin met het nieuwe woord, net zoals bij ons. Ze startten ook met een nieuw woordpakket, waarbij de leerkracht de moeilijke woorden verklaarde. Ik mocht zelfs ook iets aan bord schrijven.. Prachtig, toch?
 

Tot slot was er nog een les geschiedenis dat ging over de mijnbouw. De leerlingen lazen een stuk uit hun boek ‘wij en ons verleden’ voor. Aan de hand van een onderwijsleersgesprek kwam ik heel wat te weten. Hierna volgde nog een tekst aan bord die de kinderen moesten overschrijven. 

Op de terugweg naar huis kon ik niet weerstaan aan de kraampjes die ik elke dag voorbij fietste. Ik stopte even aan de kant van de weg en kocht een ananas! Gewoonweg heerlijk! Eenmaal thuis maakte ik me klaar om naar de supermarkt te gaan, Annelies ging met me mee. Het was vanavond aan onze beurt om te koken en besloten macaroni te maken. Toen we thuiskwamen begon ik alvast aan het avondmaal, mijn eerste keer macaroni maken. 

Dinsdag 25/02

Het was feestdag in Suriname, dus werden we niet verwacht op onze stageschool. Ik sliep dan maar voor de verandering uit, want dit kon zo deugd doen. We hadden normaal gepland om op trip te gaan met ons studentenhuis, we gingen dolfijnen en kaaimannen gaan spotten. Maar omdat Sarah haar nog steeds niet zo lekker voelde, besloot ik jammer genoeg ook om thuis te blijven. We kunnen die trip zeker en vast nog op een andere keer doen.

Sarah kroop alvast in haar bed zodat ze goed kon uitrusten en ondertussen deed ik mijn eerste witte was. Omdat we stralend weer hadden hing ik deze dan ook buiten te drogen. Het is zo eens iets anders dan thuis in België, om alle vuile was gewoon in de wasmand te gooien. Ik doe mijn uiterste best, mama! Het komt helemaal goed!

Ik was niet van plan om een hele dag thuis te blijven dus ik trommelde wat mensen op om te gaan zwemmen. Ik nam Eline, Eva en Sofie mee om deze zonnige dag aan het zwembad te spenderen. Ze waren laaiend enthousiast, dus trokken we erop uit. Het was verfrissend!

’s Avonds werden we uitgenodigd in het huisje van Eva en Eline. We bekeken de verblijfplaats van deze meisjes en zagen dat ze daar goed zaten. We sloten de dag af met een zelfgemaakte cocktail gemaakt door Eva en Eline. Het was lekker, moeten we zeker nog eens doen.

Woensdag 26/02

Vandaag stond de observatie in het 5^de leerjaar op de planning. Een student uit Brussel, Kristof, was aan het lesgeven dus observeerde ik dat dan ook even. Hij moest lesgeven over de oppervlakte, inhoud en omtrek. Hij probeerde het op een aangename manier te herhalen.

Hij maakte een aantal oefeningen klassikaal en liet de kinderen aan het woord komen, nadien maakten ze ook wat oefeningen individueel en werden deze achteraf verbeterd. Verder gaf hij een lesje taal, waarbij de kinderen iets uit een zin moesten halen wat er eigenlijk niet stond. Ik zat achteraan in de klas te observeren en vond daar een aantal leuke boekjes. Klasgenootjes, ze hebben hier in het verre Suriname ook boekjes van Joke van Leeuwen. Wat een pret!

Na de pauze gaf de klasleerkracht zelf nog een les lezen, geschiedenis en rekenen. De manier waarop ze hier lesgeven is hier heel anders dan in België. De kinderen sloten de dag af met opnieuw een lesje rekenen, deze keer gingen ze hoofdrekenen. De oplossingen kwamen aan het bord, de leerkracht vroeg steeds of er andere oplossingsmethodes zijn.
 

Ik voelde me in deze klas op mijn gemak en besloot dus om het 5^de leerjaar als mijn stageklas te nemen. Ik overlegde met de klasleerkracht en zij stond hier open voor! Ik was opgelucht dat zij het ook zag zitten. Ik nam alvast het lessenrooster  van mijn stageklas over, donderdag mocht ik mijn onderwerpen vragen.

Eenmaal terug thuis wou ik onmiddellijk gaan skypen want mijn liefste broertje was jarig! Mijn broertje werd 22 jaar en dit moest iets speciaal zijn! Ik zong alvast een liedje.

Hiep hiep hoera, weer een jaartje bij,
duizend verjaardagskusjes krijg je van mij.

Bij deze bijzondere dag sta ik even stil
ook al zitten we zover van elkaar,
je zit nog steeds heel diep in mijn hartje.

Ik wens je een super verjaardag allerliefste broer!

Tegen de avond had Sarah een afspraak bij de dokter om te kijken of het al wat beter ging. Maar eenmaal we aankwamen bij de dokter, was hij opgeroepen door de spoeddienst. We kregen wel de kans om even te bellen met hem zodat we daar niet voor niets waren. Nadien reden we onmiddellijk door naar de ‘Zus & Zo’ want daar stonden onze huisgenoten ons al op te wachten. Sofie, een vrijwilligster die bij ons verbleef, ging de volgende dag opnieuw naar huis. Dit moest dus gevierd worden, en niets is beter dan het laatste avondmaal bij de ‘Zus & Zo’ te eten. Ik nam deze keer een Mexican Burger en het bleek ook heerlijk te zijn. Man man, hier kunnen ze er toch wat van!

Om de avond af te sluiten wouden we een kijkje gaan nemen in het Casino. Ik ging niet om te spelen, maar was gewoon benieuwd hoe dat er vanbinnen eigenlijk uitzag. Het was chique!

Donderdag 27/02

Opnieuw (te) vroeg uit de veren om met de fiets naar school te vertrekken. Deze keer ging ik observeren in het zesde leerjaar, maar de klasleerkracht deed me van gedacht veranderen. Het is hier niet gebruikelijk om stage te doen in het zesde leerjaar omdat de kinderen heel wat toetsen moeten maken en er niet veel les wordt gegeven. Ik ging dus opnieuw naar het vijfde leerjaar om nog een keertje te gaan observeren. Hoe meer je uw kinderen kent, hoe beter!

Na de stagedag vroeg ik aan de klasleerkracht mijn onderwerpen voor mijn eerste stagedag. Ik mag 3 lesjes geven, waaronder een lesje rekenen, taal en lezen. Ik kreeg werkboekjes mee.

Toen ik terug thuis was van mijn observatie wou ik onmiddellijk gaan skypen want mijn liefste mama was jarig! Ik zong een liedje en het werd zeker fantastisch als mijn huisgenoten er ook eentje zongen. Een super gelukkige verjaardag mijn liefste mama, ik vind het jammer dat ik er niet bij kan zijn maar we halen dat zeker nog eens in!

Hieper de piep, zoals je ziet:
Ik vergeet jouw verjaardag zeker niet.
Vandaag word je bijzonder verwend
met allerlei cadeautjes omdat je jarig bent
Op mijn kusjes en knuffels moet je nog even wachten,
maar weet dat ik ze zeker voor je bewaar!
Ik zie je graag, allerliefste schattebout!

Deze dag had nog meer speciale verrassingen in petto. Ik opende mijn mailbox en bleek een mailtje te hebben van het KAHO-fonds. Ze vertelden me dat ik geselecteerd was voor een beurs. Het nieuws was geweldig en ik was uiteraard heel erg blij! Alvast bedankt!

’s Avonds schoof ik mijn voetjes onder tafel voor de zelfgemaakte wraps van Sanne. We hadden gehakt, witte kool, tomaatjes, mais, gemalen kaas, ketchup en mayonaise. Lekker!

Vandaag hebben we afscheid moeten nemen van Karolien, haar vrijwilligerswerk zit er na 2 maanden op. Karolien als je dit zou lezen, het was heel leuk om je te leren kennen! Hopelijk tot nog eens! De lege plaats in het huisje werd al snel opgenomen, want ’s avond kwam er al een nieuwe studente. We vulden de avond met een springtouw en een film.

Vrijdag 28/02

Vandaag hadden we geen observatie gepland omdat het carnaval was op school. De leerlingen werkten al enkele dagen in de beeldles aan een masker die ze konden gebruiken. Op de planning stond er een tocht met alle kinderen van de school door de stad onder begeleiding van de politie en fanfare. Ik ging alvast met veel enthousiasme naar de school, want dit wou ik niet missen. Ik kwam aan en zag heel wat speciale pakjes passeren. Ik had echt ogen te kort om iedereen te kunnen bewonderen. Daarom nam ik mijn fototoestel in de aanslag..

Toen de bel ging maakten we ons klaar om op stap te gaan. Het was echt indrukwekkend hoe we op het ritme van de fanfare de straat op gingen. Het was echt een fantastisch gevoel om alle kinderen in verschillende rijen te zien stappen. Het was echt een fantastisch gevoel!

 
We liepen met grote groep door de straten, dus bracht heel wat belangstelling met zich mee.

Als we thuis kwamen, gingen we eindelijk iets meer weten over onze verblijfplaats. Sarah en ik wouden heel graag blijven waar we nu zaten, maar de kamers waren eigenlijk voor iemand anders gereserveerd. Na heel wat gepraat is er uiteindelijk toch goed nieuws uit de bus gekomen. We konden blijven! Ik was natuurlijk heel blij! Want na 2 weken in hetzelfde huis met leuke huisgenoten heb ik me goed kunnen aanpassen. 's Avond maakte Simone een spaghetti Carbonada waar we met een gerust hart van konden genieten. Heel lekker!


Zaterdag 01/03

Deze ochtend maakte ik me klaar om met Else, Sarah en Annelies naar de centrale markt te gaan. We zagen al snel waar de markt precies begon want er waren ineens enorm veel mensen. We maakten onze fiets ergens vast en trokken er te voet op uit.

Al snel kwam er een Surinaamse vrouw op me af en vroeg wat ik aan mijn benen had. Blijkbaar hebben zij hier niet zo veel last van de muggenbeten. Het is echt verschrikkelijk, ik krijg er nog elke dag bij. Het was een heel vriendelijke mevrouw die ons wat meer vertelde over wat we moesten gebruiken tegen de vreselijke muggen. Ze liep met ons mee naar het dichtste kraampje en ze zei dat we 'krappo-olie' moesten proberen. Ik kocht het product en ging het thuis onmiddellijk proberen. Het bleek enorm te stinken, hopelijk denken de muggen dit ook en blijven ze eindelijk van mij.

De centrale markt was echt indrukwekkend. Heel wat kraampjes met groenten, fruit, vis, kruiden, ... Ik liep vol bewondering door de massa. Al snel kwamen we bij een kraampje waar heel wat vreemde vruchten lagen. We vroegen wat deze precies waren en die mevrouw liet ons meteen eens proeven. We kochten bijgevolg heel wat fruit dat je in België niet kan vinden.

Het is hier niet altijd rozengeur en maneschijn, want vandaag moet ik echt wat werken voor school. Ik moet maandag 3 lesjes geven voor mijn stage in het vijfde leerjaar. Maar ook het schrijven van deze blogberichten nemen heel wat tijd in beslag. Het doet wel deugd dat het door veel mensen wordt gelezen, dus dat is dan weer een extra boost om te schrijven.

Vanavond zouden Sarah en ik een koude pasta maken, we zijn alvast boodschappen gaan doen. Deze avond staat er een carnavalsstoet op de planning. Samen met onze huisgenoten zouden we naar de stoet gaan kijken omdat het indrukwekkend zou zijn! We kochten al een masker, ik kijk er naar uit!

Tot zover mijn blogbericht! Ik doe mijn best om jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van mijn avonturen. Voorlopig geen tussenstand meer van de muggenbeten want ze zijn niet meer te tellen. Mijn benen staan echt vol! De mensen op straat zien het zelfs, dus je kan u er al wel iets bij voorstellen zeker. Hopelijk betert het snel!

Tot binnenkort!! Dikke kus, Kim