Laatste stageweek

Zondag 30/03

Vandaag zette ik mijn wekker om 8u want ik moest nog heel wat schoolwerk doen. Aangezien ik voor maandag 4 vakken moest voorbereiden, wou ik er vandaag nog 2 doen. Ik begon met veel goede moed aan mijn les Aardrijkskunde. Ik moet wel zeggen dat het hier niet zo gemakkelijk is, aangezien het allemaal is gebaseerd op het continent Amerika, meer bepaald het Caribische gebied.

Voor mijn les Muziek koos ik het lied ‘Opstaan, doorgaan, kalm aan’ van in ons Muziekboek. Ik wou wel eens zien hoe mijn Surinaamse kindjes hierop zouden reageren. Ik maakte een blaadje met de tekst erop en reed nog snel even naar het kopiecenter. Het is echt handig want het kopiecenter is hier vlakbij en van maandag tot zondag open van 8u00 tot 22u00.

Om 14u maakten we ons klaar om naar de Palmentuin te gaan. Hier vond een cultureel feest plaats waar alle bevolkingsgroepen van Suriname vertegenwoordigd waren. Er waren kraampjes met souvenirs en speciale gerechten van de Indianen, Marrons, Javanen, Hindoestanen, Creolen, … Het was echt heel fijn om te zien dat zoveel bevolkingsgroepen in vrede naast elkaar kunnen leven in een land als Suriname. Er werden hierbij ook optredens gegeven van de verschillende groepen met elk hun typische klederdracht en muziekinstrumenten, heel leuk om te zien! 

Btw mijn eerste souvenir van Suriname is een feit!

Om de dag op een gepaste manier af te sluiten besloten Annelies, Atina, Natania, Else, Sarah en ik om te gaan eten in het Vat. Eenmaal thuisgekomen, moesten we nog de laatste hand leggen aan een paar schoolzaken. Mijn beloningsysteem moest nog ‘gelamineerd’ worden, zodat ik het morgen kon meenemen naar school.

Maandag 31/03

Met mijn beloningssysteem in de hand vertrok ik op de fiets naar de school. We waren nog geen 5 minuten weg of het begon te stortregenen, joepieee! We namen even de tijd om te wachten, maar na 10 minuten stortregen belden we een taxi. Geen taxi te zien om 7u20, om 7u30, om 7u40, … Om 7u45 belden we opnieuw naar die man en hij kwam er dan toch door om 7u50. Veel te laat! Ik had de Petuniaschool al gebeld om te melden dat we wat later zouden zijn door taxiproblemen. Al een geluk probeerde onze taxichauffeur ons wat op te vrolijken door ons een gratis rit te geven.

Slecht een kwartiertje later dan anders stonden we dan toch voor de klas. Ik startte met mijn les rekenen, er werd klassikaal gecijferd met kommagetallen aan de hand van enkele probleemstellingen. Ik had een soort groepswerk in de les gestoken waar de kinderen eerst individueel een oefening moesten maken om ze nadien in groep van 4 te bespreken. Hierna stond er een les begrijpend lezen over de ontdekking van Zuid-Amerika op het programma. Om het continent visueel te kunnen voorstellen maakte ik met de kinderen alvast een klassikale kaart aan bord. De leerlingen moesten deze met woordkaarten aanvullen.

Na de pauze heb ik mijn beloningsysteem in de klas geïntroduceerd, ik legde uit wat de bedoeling was en maakte hierover heel wat duidelijke afspraken met de kinderen.

Hierna ging ik verder met een les Aardrijkskunde over kostbare delfstoffen. Het ging meer bepaald over de kalksteenmijnen in de heuvels van Long Montains, deze kalksteen werd  naar de cementfabriek gebracht om hiermee een ideaal exportproduct te maken. Het was geen simpel onderwerp maar ik liet de kinderen heel wat vertellen en bepaalde begrippen verwoorden.

Om de schooldag op een leuke manier af te sluiten moest ik de kinderen een liedje aanleren. Ik koos het lied ‘opstaan, doorgaan, kalm aan’, het was een meevaller. De kinderen zongen goed mee maar waren soms wat té enthousiast waardoor ik stond te roepen om stilte te vragen, ze hoorden me niet of wouden me niet horen). Tegen het einde van het les was ik opgelucht dat de bel ging, eindelijk rust.

Na schooltijd ging ik naar de onderbouw van de stageschool. Sarah ging na schooltijd blijven om haar klas in te richten dus ging ik me ook in die klas installeren. Ik had nog heel wat werk te doen, mijn middagmaal (droge rijst) moest mij hierdoor helpen, gelukkig!

Ik had mijn onderwerpen gekregen dus kon ik al starten met het voorbereiden ervan. Ik startte met het maken van mijn rekensommen tot er een man in de klas kwam. Het bleek de opzichter van de Petuniaschool na 13u te zijn. De man begon te vertellen, te vertellen en te vertellen. Hij was vroeger broeder geweest die in één en al verbonden was met God, Jezus en de Heilige Geest. Hij vertelde me allerlei verhalen over het Oude en Nieuwe Testament. Hij was me zo dankbaar voor het luisteren dat hij ter plaatse wou bidden voor mij. Hij deed zijn pet af, sloot zijn ogen en hij zei heel wat mooie woorden. Hij zong allerlei liedjes voor mij om me te overtuigen dat God het antwoord was op alle vragen. Ik moest mijn hart helemaal opstellen tot het geloof en wou dat ik toestemming vroeg om tot het Christendom te behoren. Die man heeft een uur het geloof zitten verkondigen terwijl ik eigenlijk voorbereidingen moest maken. Het was vooral een verrassend en enorme vreemd moment!

Pas om 17u konden we richting huis vertrekken, waar ik nog 2 lessen moest voorbereiden. Het was een lange dag geweest, maar ik spande me wel in om me nog achter mijn bureau te zetten. Die avond konden we gelukkig onze voetjes onder tafel schuiven, onze huisgenoot had Risotto gemaakt. Ik had het nog nooit eerder gegeten, maar vond het echt heel lekker. Na een vermoeide dag vol Christelijke momenten ging ik uiteindelijk snel mijn bedje in.

Dinsdag 01/04

We vertrokken deze keer met de fiets en de hoop dat het deze keer droog zou blijven. Het lukte en kwamen goed aan op school. Ik maakte me klaar voor mijn rekenles, ik startte met een klassikale instructie waarvan 2 vraagstukken door de kinderen werden opgelost. Hierna gaf ik de kinderen de tijd om alleen aan het werk te gaan, terwijl ik individuele hulp bood aan degene die het nodig hadden. Ik had echt het gevoel dat de kinderen goed gewerkt hadden en dus hadden ze het verdiend om allemaal een plaatsje op te schuiven op het beloningssysteem.

Voor mijn les taal begon ik met een onderwijsleergesprek over het bijvoeglijk naamwoord. De leerlingen moesten verwoorden wat het was en hier wat voorbeelden van geven. Ik probeerde de les te doorbreken met een kort spel waarbij ze een werkwoord op een blaadje moesten schrijven. Deze blaadjes werden opgehaald en er één voor één weer uitgehaald door de kinderen. Met het werkwoord moesten ze een zin maken in de tegenwoordige tijd en ook het werkwoord moesten ze omvormen tot een bijvoeglijk naamwoord.

In de pauze had mijn beloningsysteem heel wat belangstelling door de kinderen. Vanaf ik mijn fototoestel boven haalde, wouden ze ineens allemaal op de foto staan. Hieronder zie je dus enkele (b)engeltjes van mijn klas, er zitten echte fotomodellen tussen…

Na de eerste pauze startte ik met mijn les natuuronderwijs waarbij ik aan de hand van vragen een bordschema opstelde over de goede groeiomstandigheden van een mens en een plant. D leerlingen maakten verder ook een paar opdrachten over dit onderwerp.

Na de tweede pauze was het normaal de beurt aan een andere stagiaire, een Surinaams meisje, maar dit ging uiteindelijk niet meer door. De klasleerkracht nam over terwijl ik de werkschriften van Taal kon ophalen en verbeteren. Na een fietstocht van +/- 30 min in deze tropische warmte was ik blij thuis te zijn. Na een stevig middagmaal begon ik met het voorbereiden van mijn lessen van woensdag. Ik hadden 3 onderwerpen gekregen, namelijk taal, rekenen en gymnastiek. Het duurde wat langer dan gedacht, maar uiteindelijk is het dan toch gelukt. 

Om de avond af te sluiten aten we de overschot van de Risotto van gisteren, die smaakte nog steeds heerlijk! Moe en voldaan kroop ik in mijn bed, met de vooruitzichten dat we nog maar 2 dagen stage moesten lopen in de Petuniaschool.

Woensdag 02/04

We hadden Chico gebeld om ons naar school te brengen met onze schoolspullen. De kinderen waren nieuwsgierig, als ze me met zoveel zakken zagen binnenkomen. Ik mocht de dag startten met een korte boodschap, het was dan ook mijn voorlaatste stagedag. Ik deelde het materiaal uit en hield ook nog wat over voor de klas in het algemeen. De kinderen waren heel blij met wat ze kregen!

Nadien startte ik met het lesgeven, ik gaf een les taal rond het thema vrede en oorlog. We lazen klassikaal een paar gedichten over dit thema en toen gingen de kinderen ook aan de slag. Met mevrouw Janssens in het achterhoofd, begon ik te vertellen hoe je een elfje moest schrijven. Blijkbaar hadden ze hiervan nog nooit gehoord en wat het bij gevolg een moeilijke opgave voor sommigen. De kinderen konden hun elfje tot slot eens voorlezen en toen bleek dat er wel een paar waren die het begrepen hadden.. Mooie resultaten!

De rekenles was een herhalingsles over het omzetten van gewichtsmaten kg – hm – dam – m – dm – cm. De kinderen maakten veel klassikale en individuele oefeningen. Na de tweede pauze ging ik met de kinderen naar het sportveld met het nieuw materiaal. Er is op school geen LO-leerkracht aanwezig, dus vinden ze het heel leuk als ze dan toch eens voor 90 minuten kunnen sporten. We speelden opnieuw verschillende spelletjes op het veld, waaronder jagerbal, dikke Bertha, Chinese voetbal, pif paf, … De leerlingen kenden het spel ‘Chinese voetbal’ voetbal niet, maar vonden het heel erg leuk. We waren heel geconcentreerd bezig tot ineens Tjitra, onze vertegenwoordigster van SPS, langskwam om een paar foto’s te maken. De foto’s volgen nog…

In de namiddag waren we van plan om iets te maken voor de kinderen aangezien het morgen onze laatste stagedag was. We trokken naar de supermarkt en kochten gigantisch veel dozen pannenkoekenmix en melk. De fietstocht naar huis was wel de moeite moet ik zeggen. Eenmaal aangekomen startten we met het maken van de deeg en het maken van in totaal 120 pannenkoeken. Ja hoor, de eerste was mislukt! Om 19u was het even pauze met bakken, want toen werden we bij Tjitra verwacht voor de laatste regelingen over het binnenland. Na het eten van wraps gingen we weer aan de slag, maar als snel ging ik alleen verder. Sarah had nog werk voor haar lessen van donderdag dus ging ze alvast daaraan verder werken. Al een geluk had ik Sophie aan mijn zijde had die me kon opvolgde bij het maken van de pannenkoeken. Het ging goed vooruit met telkens 3 pannen op het vuur, een geluk dat de stapel pannenkoeken begon steeds te groeien.

Als het einde zo goed als in zicht was, had Sarah gedaan met het werk en kwam ze nog de laatste pannenkoeken bakken. Moe en uitgeteld stopte ik met bakken om 11u30, dringend tijd om te douchen en te slapen.

Donderdag 03/04

Het ging moeilijk gaan om de pannenkoeken met de fiets te vervoeren, dus besloten we om opnieuw de taxi te nemen. Met een gerust gevoel en met pannenkoek-gevulde zakken, stapten we de ‘laatste’ stagedag tegemoet. Wat is het verdorie snel gegaan!

Vandaag kon ik geen les geven want het examenbureau van het ministerie van onderwijs en volksontwikkeling had diagnostische toetsen voor het 5^de leerjaar voorzien. Alle klassen in het 5^de leerjaar waren verplicht van het ministerie om hieraan mee te doen, om het niveau van de leerlingen te kunnen nagaan. Ik mocht samen met mijn leerkracht niet in mijn klas blijven omdat we in dat geval onze kinderen konden beïnvloeden en helpen. We gingen dus naar de andere klas om daar toezicht te doen. Na een korte instructie kregen de leerlingen hun toetsboekje. Voor de pauze kregen ze tijd voor 30 vragen over redactierekenen en cijferen, na de pauze kregen ze de tijd voor 40 vragen over algemene taalkennis. Het leek wel een echt examen, spannend!

De leerkracht had voorzien deze dag geen les meer geven omdat de kinderen zich genoeg hadden geconcentreerd. Ik startte alvast met het uitdelen van de pannenkoeken in de klas. Ze riepen al snel dat ze heel lekker waren, al een geluk! Na de tweede pauze gingen Sarah en ik in elke klas op de school rond om de leerkrachten te bedanken. Met een bord pannenkoeken in de hand zagen ze ons allemaal heel graag komen, ze vonden het een zeer geslaagde keuze!

Naar het einde toe sprongen we binnen bij de zorgcoördinator en de directeur van de school om hen te bedanken voor de kans die we hier op deze school hebben gekregen.

 

Na een foto en een schitterend verslag in de hand konden we terug keren naar onze klas. Hier heb ik samen met de kinderen ook nog enkele foto’s getrokken, het was heel leuk om in het 5^de leerjaar te staan! Op heel wat verschillende gebieden heb ik veel kunnen bijleren!

 

Na veel knuffels van de kinderen kon ik naar huis vertrekken. Thuisgekomen heb ik mijn kamer opgeruimd en wat uitgerust na een toch wel vermoeiende stageweek. Die avond hadden we gereserveerd in een Indisch restaurant voor 12 personen. We namen een rijsttafel dat bestond uit verschillende typische gerechten. We lieten ons verrassen door een geslaagd en ook zeer pikant avondmaal.

Donderdagavond is het Havana-avond in Paramaribo. Aangezien ik hier nog niet naartoe was geweest, besloot ik om deze keer wel te gaan. We gingen eerst naar een lounge bar om wat cocktails te proeven, het was een heel gezellige plaats moet ik zeggen. Rond 1u vertrokken we naar de Havana waar de mensen nog volop aan het salsadansen waren, maar rond 1u30 à 2u werd het omgetoverd tot een grote discotheek. Opnieuw heel wat wiebelde zwarte konten, maar we deden ons best om deze te evenaren met grappige taferelen tot gevolg…

Vrijdag 04/04

Na een nachtje stappen was het eindelijk tijd om te slapen, slapen, slapen. Wat deed het deugd! Eenmaal wakker, nat van het zweet omdat het buiten als drukkend warm was. Volgende week gaan we een weekje observeren en participeren in een klas in het binnenland. De naschoolse opvang zouden wij voor een week op ons willen nemen als ons volgende project en daarom hebben we nog heel wat spulletjes nodig. Na een stevig ontbijt/middagmaal vertrokken we met de fiets naar de winkel om schoolspullen te kopen voor het binnenland. Ze zien ons graag komen in de ‘Beyrouth Bazaar’ en de ‘Kirpanlani’. Nadat onze rugzakken vol waren en onze fietsen beladen waren met plastieke zakken trokken we opnieuw naar huis. Hieronder ons resultaat! 

In de namiddag stak ik de wasmachine 2 keer vol met een gekleurde en een witte was. Ik moest deze avond normaal mijn valies maken voor een weekje binnenland. Nadat het helemaal gedroogd was, kon ik het opvouwen. Kijk eens mama, hoe goed ik hier kan werken!

’s Avonds besloot ik om alle overschotjes uit de koelkast op te eten aangezien we voor een weekje weggingen. Ik maakte mij een croque monsieur en een heerlijk slaatje. Toen ik wou starten met het maken met mijn valies voor de komende week, kwam ineens Tjitra langs om te zeggen dat we pas zondagmorgen naar het binnenland zouden vertrekken omdat zij met ons langs daar zou rijden. Dit was geen probleem, ik legde alvast mijn klaargelegde broekjes en topjes voor een dagje in de kast.

Zaterdag 05/04

We trokken met een groepje in de voormiddag naar de centrale markt. Hier kan je allerlei verse groenten en fruit vinden die zooo lekker zijn. We deden snel onze ronde. Verder werd de koopvoormiddag verdergezet in de souvenirshop, de shana, dresscode en de steps. Rond de middag keerden we opnieuw huiswaarts, een voormiddag winkelen is meer dan genoeg!

In de namiddag maakte ik even de tijd om het thuisfront op de hoogte te brengen. Ik vind het heel leuk om eens te skypen met mijn mama en papa!

 

Die avond besloten we opnieuw eens naar de cinema te gaan, deze keer voor een meer actiefilm. De film noemt Noah en gaat over het levensverhaal van Noah die de ark voor de dieren maakt. Heel verrassend en vreemde film was me dat!

 

Eenmaal thuisgekomen van de cinema werd het hoog tijd om eindelijk eens mijn valies te maken. Ik vertrek morgenochtend naar het binnenland voor een weekje. We zullen daar in een klas observeren en participeren in de voormiddag. In de namiddag staat de naschoolse opvang op de planning, dus de dagen zullen opnieuw goed gevuld zijn! Het is enorm raar om in het buitenland je valies te maken, zorgen dat ik niets vergeet mee te nemen...

Tot de volgende keer mensen, een weekje Brokopondo wacht op ons!

Dikke kus, Kim.