Brokopondo

Zondag 06/04

Gepakt en gezakt voor een weekje binnenland, stond ik klaar om te vertrekken. Rond 9u30 werden we met de Jeep van Tjitra opgehaald. Met een volle jeep konden we vertrekken naar Brokopondo, een rit van ongeveer  1u30 à 2u. Je zag al snel dat we de stad verlieten: welkom groen, welkom tropisch regenwoud, welkom Brokopondo!

Eenmaal aangekomen in het guesthouse maakten we kennis met de eigenaar, Meneer Sandvliet. Het was een zeer vriendelijke man, die vertelde dat we alles aan hem konden vragen. Hij wou ervoor zorgen dat we ons hier zo snel mogelijk thuis voelden. Na het inspecteren van onze kamer en het uitpakken van onze koffer, nam Tjitra ons mee om het dorpje te verkennen. Onze eerste stop was het Ananistrand, hier konden we even genieten van een adembenemend uitzicht …

Als we terugkwamen in het guesthouse, kwam de kok al aangewandeld met ons middagmaal. Het was al een stuk in de namiddag, waardoor het nog beter smaakte. De keuken is hier typisch Surinaams, dus werden onze smaakpapillen alvast voor de eerste keer pikant getest. Om de eerste hotpaprika’s te blussen, zetten we koers naar de supermarkt. Er zijn hier op tien minuten stappen 2 winkeltjes te vinden, heel handig! We leerden de buurt wat kennen.

Ik moest toch wel even afkoelen van de tropische temperaturen in Brokopondo. Volgens onze chef-kok is het hier nog warmer dan in de hoofdstad. Sarah en ik zochten snel wat afkoeling op het strand, dat opnieuw op wandelafstand te vinden was. Na een heerlijke douche in het guesthouse nam Tjitra ons mee voor een rit in haar Jeep. Deze keer wou ze wat rondrijden op zoek naar internet. Het is heel eigenaardig maar blijkbaar zouden er op een aantal plaatsen in Brokopondo WIFI te vinden zijn. Na een gezellige avond met Tjitra zochten we ons bedje op. Klaar voor een nieuwe start!

Maandag 07/04

Onze wekker stond om 7u20, maar al om stipt 6u45 werd ik wakker gebeld. Dank u papa! Om 8u werden we opgehaald door Tjitra, die met ons naar het Nucleuscentrum ging om ons voor te stellen aan één of andere vrouw van de inspectie. Later bracht Tjitra ons naar de school en maakten we kennis met het schoolhoofd en een paar leerkrachten, het schoolhoofd bracht ons naar de klassen. Ik vond dat de kindjes ineens wel heel klein waren, toen bleek dat ik in een kleuterklas stond. Niet gepland maar zeker een leuke ervaring met deze minikindjes!

Omdat de schoolboot vandaag niet had gevaren waren er maar 10 kleutertjes om school, normaal moeten er maar liefst 18 kindjes in de klas zitten. Ze startten de dag met het klassikaal zingen van heel wat liedjes en het bespreken van een bordprent rond het thema planten. Ze wisselden het schoolgebeuren even af met een aantal kringspelletjes in de buitenlucht. Nadien werd de klas in 2 groepen gesplitst, de eerste groep ging rekenen met bloemen terwijl de tweede groep een tekening ging overtrekken. Na de pauze hebben ze gewerkt in de verschillende hoeken in de klas, er is een bouw- en constructiehoek, een rekenhoek, een poppenhoek, een leeshoek, een dierenhoek, … De kleuters worden onder de hoeken verdeeld en houden zich hierin zelfstandig bezig.

Na de tweede pauze zette de kleuterjuf me aan het werk, ze vroeg me of ik een verhaaltje wou voorlezen. Zonder al te veel aarzelen zat ik daar in een kring met de kleuters en juf rondom mij. Na het voorlezen stelde ik wat vraagjes over het verhaal, maar het was blijkbaar moeilijk om te antwoorden. De moedertaal is hier het Saramakaans en de kleuters komen enkel op school in contact met het Nederlands. De kinderen keken me soms maar vreemd aan.. Om de dag leuk af te sluiten leerde ik de kleuters het liedje ‘en de krokodil’ aan, heel leuk! De kinderen kunnen warm eten op school, dus gingen ze rond 12u30 met hun bakje in de hand rechtstaan om wat rijst met kip te halen.

Om 13u konden we naar huis om zelf wat te eten, de kok had voor ons een warme maaltijd voorzien die snel naar binnenging. Om 14u werden we opnieuw op school verwacht, deze keer voor de naschoolse opvang. Van 14u tot 15u is het huiswerkbegeleiding, dus hielpen we de kinderen met het maken van hun huiswerk. Van 15u tot 15u30 konden we even naar buiten voor wat sport en spel. We speelden met de kinderen het spel ‘Chinese voetbal’.

Na school hadden we een gesprek met de chef-kok, hij vertelde heel wat over zichzelf en wat hij hier allemaal deed in Brokopondo. Al snel maakte ik een subtiele hint dat het wel leuk zou zijn als we eens mee konden gaan vissen in het weekend, één van zijn wekelijkse bezigheden. Dat was een deal! Sarah vroeg ook of we ’s avonds mochten helpen bij het voorbereiden van het avondmaal en dat was ook goed. Na een wandeltocht naar de winkel en het Nucleus centrum, kwamen we al snel wat bekende kinderen tegen. Een jongen, Syrano, was zo vriendelijk om ons de code van het internet te geven, waardoor we buiten het Nucleus centrum op internet konden. Na heel wat pogingen is het dan toch gelukt om te skypen, met heel wat belangstelling als gevolg.

Om 22u30 konden we startten in de keuken, Sarah had als voorbereiding de puntjes van de kousenband, selder en prei gedaan. Ik mocht mee naar de keuken om de Jerimai te helpen. Ik kon de tomaten, ajuin, komkommer, kousenband, selder, look, … in stukken snijden terwijl ik zag hoe Jerimai een heerlijke maaltijd klaarmaakte. Rond 23u konden we genieten van een zwampvis, rijst en verschillende groentjes in een sausje.

Dinsdag 08/04

Mijn wekker ging om 7u en na een ontbijt konden we te voet vertrekken naar onze school. Vanuit het guesthouse is het letterlijk juist de straat oversteken, handig!

Vandaag ging ik observeren in de 3^de klas van O.S. Brokopondo. De leerlingen startten met een rekenles over het vermenigvuldigen, namelijk de tafels van zeven, acht, negen en tien. Klassikaal werden de tafels herhaald en de oefeningen gemaakt. Ze gingen verder met een les tekenen, ze moesten hun tekening van vorige keer afwerken zodat de leerkracht hier een punt op kon geven. Na de pauze gingen de kinderen verder met taal, de trappen van vergelijking werden herhaald aan de hand van vier oefeningen. Het tempo van de les lag heel laag, de verbetering van de 4 oefeningen vond pas plaats na de tweede pauze. Hierna was er nog een ‘les’ geschiedenis, de leerlingen kregen hun boek en schrift. Ze kregen de tijd om tekst in hun boek over te nemen in hun schrift, dat was het.

Om 13u konden we naar huis om te eten, na een uurtje werden we opnieuw op school verwacht voor de naschoolse opvang. Na de korte huiswerkbegeleiding, maakten we ons klaar om tot 15u30 te gaan knutselen. We voorzagen in totaal 2 activiteiten waar de kinderen zelf uit mochten kiezen. De eerste activiteit was het maken van macramébandjes, bij de tweede activiteit konden de leerlingen zich bezighouden met het knippen, rollen en plakken van crèpepapier.

Het is hier na school heel rustig, dus besloten we opnieuw naar de winkel te gaan voor onze dagdagelijkse benodigdheden zoals brood, beleg en water. Verder gingen we naar het Nucleuscentrum om Skype nogmaals te proberen. Het is niet altijd even gemakkelijk door het steeds wegvallen van het internet en de massa’s kinderen die het blijven indrukwekkend vinden… Ik vroeg de kinderen of ze me wat wouden leren in hun taal, het Saramakaans. Uiteraard vonden ze dit leuk om te doen, hieronder een korte oplijsting van enkele woorden:

Mie lob sranang = Ik hou van Suriname
Sang joe e doe = Wat doe je?
Mie kmoto na België = Ik kom van België
Ofa = Hoe gaat het?
Faywiki = Goedemorgen
Sriebie swietie = Slaaplekker
Mina Kim = Ik ben Kim

De kinderen vroegen of ik wou meedoen met de voetbalwedstrijd, ze vonden het super als ik niet twijfelde en meteen ja zei. Het was wel even wennen hoe het er aan toegaat, maar ik moet zeggen dat het super was. Het voetballen gebeurt hier op de blote voeten en een zanderige ondergrond, inderdaad ook ik deed mee zonder schoenen. Het doel was scoren op een steen, als je de steen kon raken had je team een punt. Jaaa Sparta, ik ga hier wat meisjes vragen of ze geen interesse hebben om bij ons te komen voetballen. Ze zijn hier echt niet te onderschatten, ze zijn ‘nog’ harder dan mij!

Na een verfrissende douche werden we verwacht voor het avondeten. De kok had voor ons weer wat lekkers klaargemaakt. Om het helemaal compleet te maken had hij en zijn vriend voor ons een kokosnoot van de boom gehaald en gekoeld voor bij ons avondeten. Mijn eerste kokosnoot was heerlijk, niet gedacht dat een kokosnoot die smaak had..

Woensdag 09/04

Vandaag stond mijn observatie in de 4^de klas op de planning. Mevrouw Adams van de 4^de klas vond het heel leuk dat er een Belgische stagiaire aanwezig was en zette haar beste beentje voor. Ze startte de dag met rekenen, er werden klassikaal en individueel vraagstukken rond korting gemaakt.

Na de pauze ging de leerkracht van start met een interessante les aardrijkskunde. Ze haalde een landkaart boven en gaf hierbij duidelijke uitleg. De les ging over de verschillende soorten bossen die voorkomen in Suriname: de savannebossen, de mangrovebossen, de zwampbossen en de tropische regenbossen. Aan de hand van een tekst en een onderwijsleergesprek gingen de kinderen over naar hun opdrachtenboek. Ze maakten individueel 5 opdrachten, die ik nadien klassikaal kon verbeteren met de leerlingen. Ik schreef de antwoorden van de opdrachten aan bord.

Na de tweede pauze lazen de kinderen klassikaal een tekst, waarna een aantal vragen werden gesteld. De kinderen sloten de dag af met een les taal over tegenstellingen. De leerlingen moesten woorden zoals betrouwbaar, zichtbaar, fris, .. naar het tegengestelde zetten. Ik kreeg de opdracht om de oefening te verbeteren.

We waren van plan om met de kinderen van de naschoolse opvang naar het grasplein te gaan en daar wat spelletjes te spelen. We waren net met ons eerste spel bezig als de regen er anders over dacht. We gingen naar binnen en dachten na over wat spelletjes die we in de klas konden doen. We speelden galgje en het ‘wie ben ik?-spel’ waarbij een leerling even naar buiten moet gaan, nadien moet hij/zij aan de hand van ja-neen vragen raden welk persoon hij/zij is.

Na schooltijd gingen de kok en zijn vriend naar de stad om wat inkopen te doen. Aangezien Sarah de oplader van haar laptop was vergeten, vond ze het de ideale kans om die te gaan halen. Het was aangenaam om de stad even langs een andere kant waar te nemen, want we passeerden plekken die we nog nooit hadden gezien. Na het ophalen van onze spullen in ons huisje, vertrokken we terug naar Brokopondo. Onderweg stopten we nog snel even bij een Indonesisch restaurant voor een kleine snack, ik koos voor een heerlijke loempia en een bakabana. Onze vriend Dawin raadde ons een typisch Surinaams drankje aan dat we moesten proberen, genaamd Dawet.

Donderdag 10/04

Vandaag gingen we beiden een kijkje nemen in de 3^de graad, aangezien er maar één 5^de en één 6^de klas was gingen we elkaar aflossen. Toen bleek dat de leerkracht van de 6^de klas niet aanwezig was, besloten we om samen naar de 5^de klas te gaan. De meester, Meneer Smith, was heel vriendelijk en hij was de eerste die de tijd nam om ons voor te stellen aan de klas. We vertelden dat we hem konden helpen en begeleiden waar hij het nodig vond en onmiddellijk verdeelde hij de klas in groepjes zodat wij telkens in de groepjes konden langsgaan.

De dag startte met rekenen, de lln moesten decimale getallen vermenigvuldigen met 10 en delen door 10. De lk maakte een klassikaal voorbeeld, waarna de lln heel wat oefeningen maakten. Wij gingen rond in de klas om individuele hulp te bieden, toen bleek dat de leerlingen dit niet echt eenvoudig vonden. Ze werkten op een heel andere manier om de uitkomst te zoeken, we vertelden aan de leerkracht hoe wij in België deze bewerking zouden oplossen. Hij besloot dat we het klassikaal konden uitleggen, dus nam ik het woord en legde ik uit hoe wij het in België zouden doen. Kortweg als we vermenigvuldigen met 10 schuiven we de komma 1 stap op naar rechts en als we delen door 10 schuiven we de komma 1 stap op naar links. Ik schreef de ‘regel’ aan bord en maakte samen met de lln een paar klassikale oefeningen. Ik kreeg een applaus voor mijn uitleg, heel leuk!

Na de pauze wou hij ons meteen aan het werk zetten met een les taal. Sarah gaf een stuk over de werkwoorden, waarbij de lln een werkwoord in de verleden tijd moest zetten en een werkwoord als voltooid deelwoord schrijven. Er werden een aantal klassikale voorbeelden gemaakt, waarna de lln individueel aan de slag konden. Na de werkwoorden, kon ik verder gaan met een zinnendictee. Ik dicteerde een aantal zinnen, die nadien aan bord werden geschreven. De lln verbeterden de zinnen in de werkschrift van hun buurman/-vrouw.

De leerkracht sloot zelf de dag af met een les natuuronderwijs, deze ging over de verschillende dierensoorten. De leerlingen lazen tekst en besproken het onderwerp klassikaal. Ze maken enkele opdrachten en somden enkele duidelijke voorbeelden op.

In de naschoolse opvang besloten we om opnieuw te knutselen, het was veel te warm om in de zon te gaan lopen. We vormden de 6^de klas om tot een knutsellokaal en zette al het materiaal netjes klaar. Na duidelijke afspraken konden de leerlingen plaatsnemen aan de verschillende tafels en konden kiezen wat ze wouden doen. Er besloten heel wat kinderen te verven, dus we brachten het materiaal op de verschillende tafels. De activiteit verliep vlot en beter dan verwacht! Sommige kinderen werkten tot na 16u rustig verder, waardoor wij zelf ook de tijd hadden om ons creatief bezig te houden. Ik maakte een tekening van Suriname en al snel wou iedereen dezelfde tekening als mij maken. Met als gevolg dat ik een aantal keer het woord heb moeten schrijven…

Na schooltijd hielden we ons meer dan één uur bezig met het uitwassen van de verfborstels. Het was blijkbaar olieverf die we hebben gebruikt en dat krijg je er echt onmogelijk helemaal uit. Nu ja, we deden een poging tot. Daarna gingen we opnieuw naar het Nucleus centrum om even gebruik te kunnen maken van het internet. We sloten de avond rustige manier af, met een diner, een douche en uiteindelijk ons bedje.

Vrijdag 11/04

Normaal gingen we observeren in de 6^de klas, maar de leerkracht was opnieuw niet aanwezig. We besloten om dan de lagere graden op te zoeken. Ik ging observeren in de 1^ste klas, waar meteen duidelijk was dat er 2 jongens waren die de klas zodanig verstoorde dat de leerkracht haar les niet deftig kon geven. De leerkracht begon met lezen, ze las de tekst klassikaal voor. De leerlingen kregen even de tijd om de tekst voor zichzelf te lezen voordat de leerkrachten beurten kon geven om klassikaal te lezen. Na de les lezen kwam er een les schrift waar de leerlingen het woordje ‘pan’ leerden schrijven, de les zat echt goed in elkaar. De leerlingen oefenden in hun schrift.

Je zag dat de leerkracht haar best deed om het interessant te maken voor de leerlingen, maar dat was buiten de twee jongens gerekend. Ze liepen in klas rond, ze namen spullen van de kinderen af, ze sloegen de andere kinderen, ze luisterden niet als de juffrouw iets zei, … Er was echt geen beginnen aan, de leerkracht wist niet meer wat te doen en vroeg me om hulp. Ik ging met de 2 leerlingen (tegen hun zin) even naar buiten om hen daar wat te laten afkoelen.

Na de pauze ging de leerkracht verder met een les rekenen, het ging over het splitsen van de getallen negen en tien. Maar het was opnieuw hetzelfde, de jongens trokken telkens de aandacht waardoor de andere leerlingen steeds moesten wachten. De leerkracht probeerde, op mijn advies, om de 2 jongens te negeren en niet altijd op gedrag te reageren. Maar ook dat mocht niet baten, ik had dit nog nooit gezien! Later bracht een repetitie wat rust in de klas, de leerlingen kregen allemaal de tijd om de sommen te maken. Ik verbeterde de repetitie en het waren tot op een aantal leerlingen na, zeer goede resultaten.

Na de tweede pauze heeft de leerkracht geen les meer gegeven, omdat ze de klas niet echt rustig kreeg. Ik deed mijn best om haar zo goed mogelijk te helpen, maar er was niet veel beginnen aan. Eenmaal thuis aten we onze boterhammen op, tot het moment dat we bezoek kregen van een oude vrouw. Haar naam was Ilyne, ze was 73 en kwam uit Canada. Het was een vrouw die de wereld aan het rondreizen was, ze heeft al massaal veel landen bezocht om daar vrijwilligers werk te doen. Ze trekt de wereld rond en heeft dus veel te vertellen.

Voor onze laatste naschoolse opvang hadden we gepland om te werken met de overschot van het voorziene materiaal. We lieten de kinderen kiezen uit verven, vouwblaadjes, macramébandjes maken of werken met crèpepapier. De leerlingen konden goed doorwerken en wouden nog niet naar huis op het normale tijdstip. We besloten wat door te werken, maar om 16u30 vertelden we dan toch dat we stilaan gingen opruimen. De leerlingen hebben goed kunnen doorwerken, de resultaten waren heel verrassend en mooi.

Na schooltijd gingen we normaal bij het schoolhoofd langs gaan, om wat papierwerk in orde te brengen. Toen bleek dat ze niet thuis was, stelde Meneer Smith, de meester van de 5^de klas, voor om ons naar de Stuwdam van Brokopondo te brengen. Hij wou ons de buurt wat laten zien en maakte met ons een kleine tour naar het Stuwmeer. De Stuwdam hadden we al eens gezien, maar hij liet ons de andere kant zien die normaal niet toegankelijk is voor het publiek.

Het was echt leuk om uit het niets te worden meegenomen, de meester was heel vriendelijk en vertelde ons heel wat meer over de zaken die hij zelf wist. Mijn nieuwsgierigheid leidde soms tot hilarische taferelen, lees hieronder ons gesprek:

Kim: Dat is wel mooi allemaal die stenen naast elkaar.
Henk: Jawel.
Kim: Zit er eigenlijk een bepaalde symboliek achter?
Henk: Huuh, wat bedoel je?
Kim: Die stenen die zo staan, zit er iets achter?
Henk: Ja hoor, beton.

Meneer Smith bracht ons terug naar het guesthouse waar we konden genieten van een heerlijke maaltijd. Meneer Sandvliet en Jermin maakte voor ons bami met vis. Het was verschrikkelijk om die vis, die er nog vrij levendig uitzag, op mijn bord te zien liggen. Niet echt smakelijk, maar nadat ik de kop verwijderde was het heerlijk! Deze avond deelden we met Ilyne, de Canadese vrouw, ze had opnieuw heel wat te vertellen. Later zagen we ook nog wat kinderen vanop school.

Zaterdag 12/04

Ochtendstond heeft goud in de mond, althans zo dachten Jermin en Dawin er over. We hadden afgesproken om met hen te gaan vissen. Ze zeiden ons “Hoe vroeger je gaat, hoe meer vis je kon vangen” dus onze wekker ging al om 5u20 in de morgen. Man man!

We vertrokken met lange broek, pieren en een visdraad naar hun visplekje midden in het bos. Onderweg stopten we nog even om een paar takken (lees vishengels) te kappen zodat we alles hadden om van start te kunnen gaan. De omgeving waar we doorreden was echt adembenemend. Het was echt geweldig om door de bossen en open velden te rijden. Er was niet echt een baan om te rijden, al een geluk dat de mannen hun weg kenden.

We kwamen aan bij de zwampplek waar we ons installeerden. Ik kreeg een zelf ineengestoken vislijn met dobber en haakje. Ik had nog nooit gevist dus kreeg ik ook een snelle instructie hoe ik de pier aan mijn haak moest bevestigen. Na nog geen 5 minuten in had ik al beet, maar omdat ik wat te traag naar boven trok kon mijn vis nog ontsnappen. Nadat ze me vertelde dat je pas mag trekken als je dobber helemaal onder water was, was ik er volledig mee weg. 

Ik ging verder en vond een plekje tussen het groen waar ik me rustig kon zetten. Voor deze ‘sport’ moet je wel heel wat geduld hebben, maar ik moet wel zeggen dat het spannend is wanneer je er eindelijk eentje hebt gevangen. Als eerste van ons viertjes had ik beet, een gigantische kanjer met grote tanden zat vast aan mijn haak. Joepieeee! Even later had ik nogmaals geluk, uiteindelijk ging ik met 2 zelfgevangen vissen terug naar ons huisje. Goed voor de eerste keer!

De terugkeer naar ons logeergebouw was niet zoals gepland, we mochten van Dawin achteraan de pick-up gaan staan. Buiten het feit dat je helemaal door elkaar werd geschut door de massa’s putten in de weg, had ik een fantastisch gevoel! De natuur is echt zo mooi dat je ogen te kort hebt. We reden door de bossen, op de hoofdweg, door enkele dorpjes, naar klaaskreek, … Ik heb heel wat foto’s kunnen trekken! Het was een safari die we onverwacht kregen, echt geweldig!

Eenmaal in het guesthouse besloten we naar het strand te gaan, het was zonnig dus het was perfect! Tot het moment dat we wouden vertrekken, begon het te stortregenen. Dan maar in de regen naar het strand, want de regen in Brokopondo is niet te vergelijken met de regen in België. Ik moet zeggen dat het soms deugd doet om in de regen te lopen, wat een verfrissing!

We dachten dat we onze zelfgevangen vis gingen klaarmaken, maar dat was niet het plan. Meneer Sandvliet en Jermin maakten voor ons een heerlijke salade met kool, ananas, augurken, uitjes, tomaten, komkommer, … afgewerkt met een portie frietjes en (uiteraard) kip als vlees. Het was echt super lekker om met dit gerecht ons laatste avond af te sluiten.

Zondag 13/04

Om 9u30 hadden we een afspraak met het schoolhoofd van de lagere school, er moesten nog enkele papieren ondertekend worden. We zochten het schoolhoofd op bij haar thuis en werden al snel hartelijk ontvangen. Ze bedankte ons voor onze fantastische inzet! De week is voorbij gevlogen, we hebben geprobeerd om zoveel mogelijk te doen en te helpen…

We gingen te voet terug naar het guesthouse en dat was onze laatste wandeling in Brokopondo. We gingen nog even naar het strand om wat zand en water uit de rivier, misschien kunnen we daar een leuk souvenir mee maken.  Tijdens onze laatste wandeling maakten we nog heel wat foto’s van het gebied waar we een weekje konden verblijven.

Rond 13 à 14 uur konden we gepakt en gezakt vertrekken naar Paramaribo. Met Jermin, Dawin, Mojinta, Sarah en mezelf maakten we er een gezellige terugrit van. Het was snel duidelijk aan de omgeving wanneer we uit het binnenland terug naar de hoofdstad reden…

Eenmaal thuis gekomen in ons huisje in Paramaribo, kon een rustige avond beginnen. We lieten alles wat bezinken, vertelden onze verhalen aan de huisgenoten, luisteren naar de verhalen van hun voorbije week en maakten onze valiezen leeg. We belden naar de pizzahut voor ons wat pizza’s te laten brengen. We sloten de dag heel gezellig af!

Maandag 14/04

Rond 9u werden we verwacht op onze stageschool, ze wilden ons nog een keertje zien om afscheid te kunnen nemen. Als de kinderen me op school zagen, kwamen ze meteen aangelopen en kreeg ik een lang durende groepsknuffel. Het was een heel leuk gevoel om de kinderen te zien. Na 3 weken les geven, begin je de kinderen toch wat beter te kennen.

Het was geen gewone dag op de stageschool, er werd feest gevierd! Er waren nog enkele dagen en het was paasvakantie, dus was het een soort paas-brunch op school. De kinderen moesten elk wat lekkers meebrengen van thuis, zodat ze hier een hele voormiddag van konden eten. Ze brachten echt allerlei lekkers mee, de banken werden snel gevuld met bitterballen, kroepoek, worstjes, koeken, snoepen, cake, chips, drank, taart, … De juf voorzag ook een volledige maaltijd, dit was nazi met kip. De kinderen maakten al snel een wachtrij met hun bordje en lepel, terwijl dat de juf en ik hun bordjes langzaam maar goed vulden.

De hele dag werd gevuld met het feest, de hele dag werd er gegeten. Tussendoor werden er ook liedjes gezongen en spelletjes gespeeld, waaronder galgje, kaarten, … De kinderen vonden het super als ik mijn fototoestel bovenhaalde, we trokken nog heel wat foto’s.

We waren met de taxi naar school gegaan omdat het heel regenachtig was. Dus na schooltijd belden we opnieuw een taxi om ons naar de bank te brengen. Ik had enkele dagen geleden een probleem gehad met mijn rekening, ik had geld proberen afhalen maar de geldautomaat liet me in de steek. Ik kreeg geen geld, maar het bedrag was wel van mijn rekening gegaan. Dan maar even uitleg vragen in de bank! De mensen waren heel vriendelijk en vertelden me dat het wel in orde zou komen…

Op onze terugweg naar huis stopten we nogmaals in de souvenirwinkel, om postkaartjes te kopen. Het werd dringend tijd dat ik hier eens werk van maakte. Omdat onze lege koelkast moest worden aangevuld, stopten we nog in de supermarkt voor we naar huis konden.

De avond werd nog aangevuld met het avondeten, ik maakte me heerlijke croque-monsieurs. Na het eten hield ik me bezig met het vormgeven van mijn blog. Ik startte met het neerschrijven van de voorbije week in het binnenland. Er wachtte nog heel wat werk op mij …

Tot zover mijn blogbericht!
Tot de volgende keer, dikke kus Kim