Ralleighvallen

Maandag 28/04

Om 8 uur moesten we aan ’t Vat klaarstaan om te vertrekken naar Ralleighvallen. Else en ik hadden gisterenavond geen afscheid kunnen nemen van Eva en Eline, daarom gingen we voor ons vertrek nog snel even langs voor een dikke knuffel en een ‘tot snel’. Blij dat we dat nog hebben gedaan!

Aan ’t Vat maakten we ons klaar voor een lange rit van ongeveer 4 uur. Het was redelijk anders want het was een bauxietweg waar we over moesten rijden, deze bestaat meer uit putten en bulten dan iets anders. Enkele tussenstops verder en helemaal door elkaar geschud kwamen we aan de plaats waar we met de boot verdergingen. Alle bagage moest worden overgezet, een hele opgave…

Ons bootje bracht ons op de Coppename rivier op heel wat prachtige plaatsen. Het beeld van het tropische regenwoud blijft echt fantastisch, ook al zie je  dit een paar keer in één week. Onderweg gaf de gids heel wat uitleg over de fauna en flora, hij liet ons een boom in Suriname zien die als enige bladval heeft. Na enkele slingerapen, uitzonderlijke vissen, papegaaien en een pijnlijk achterwerk konden we eindelijk (na 4 uur) aanmeren op onze bestemming, het Fungu-eiland lag binnen het gebied van de Ralleighvallen.

Een groepje doodskopaapjes verwelkomden ons, ze zagen al snel dat we heel wat lekkers mee hadden om 4 dagen te kunnen overleven in het binnenland. Prachtig om te zien dat de aapjes zo dicht kunnen komen, zo schattig! We werden naar de plaats gebracht waar we onze hangmatten konden installeren, je leest het goed: het plan was om 3 nachten in een hangmat te overnachten met een prachtig uitzicht op de stroomversnelling.

Het was al donker als we konden genieten van ons eerste avondmaal. De kok van dienst was ook helemaal meegereisd vanuit Paramaribo om ons 4 dagen in de watten te leggen, en ja het is haar zeker gelukt! Met het idee dat we morgen de Voltzberg gingen beklimmen, klom iedereen al snel in zijn/haar hangmat om goed uitgerust te kunnen zijn..

Dinsdag 29/04

Ik werd wakker door het geluid van de vogels en het water in de stroomversnelling, echt heerlijk ten opzichte van een wekker die je na 2 seconde tegen de muur zou kunnen gooien… Wakker worden in zo’n gebied, daar wordt je onmiddellijk goed gezind van!

Het ontbijt stond klaar om 8 uur in de ochtend, aanvallen maar. Met een zelfgemaakt lunchpakket, wat tussendoortjes voor onderweg en 3 liter water in onze rugzak konden we uiteindelijk vertrekken aan de beklimming van de enige echte Voltzberg.

Hierbij wat meer informatie: “In december 2000 werden de Ralleighvallen en de Voltzberg geplaatst op de Unesco-Wereld Erfgoedlijst. Gelegen in de Boven-Coppename River hebben ze samen een oppervlakte van ongeveer 78.000 ha. De Voltzberg is ongeveer 240 meter hoog. Misschien een leuk weetje is dat de Voltzberg staat afgebeeld op het Surinaams briefje van 20 SRD.”

Onze start begon in de jungle waar we konden beginnen aan onze 8 km wandelen, deze bracht ons naar de top van de berg. Het wandelen in de jungle ging telkens op en neer, met af een toe eens een tropische regenbui als verfrissing. Genieten! We kwamen ook heel wat tropische dieren tegen tijdens onze wandeling, waaronder slangen, pijlgifkikkers, vlinders, apen, … Na een tijdje kwamen we aan op het eerste plateau waar we de top van de berg al goed konden zien. Na een korte lunchpauze op het plateau, hadden we krachten opgedaan voor de echte beklimming.

Van hier was het nog even stappen naar de voet van de berg, waar we al op een hoogte zaten van 70 meter. Eenmaal aangekomen aan de voet van de berg kon het klimmen beginnen, nog nooit heb ik zo’n steile berg beklommen! Ze hadden ons al gewaarschuwd, onze handen moesten we vrijmaken omdat we deze zeker gingen nodig hebben… Stapje na stapje gingen we verder, tussendoor wat vallende mensen maar stilletjes aan kwamen we bij het eindpunt, de top van de Voltzberg! Het was echt prachtig, Het gevoel de top eindelijk bereikt te hebben was geweldig, dit vergeet ik nooit meer!

Zoals afgesproken namen Annelies en Else een Flair mee naar de top. Hier gingen we een foto maken die we dan konden opsturen naar de Flair. Hopelijk komen we met onze fantastische ervaringen en foto in de Flair te staan! Laat het me weten als je hem ziet…

Het afdalen van de Voltzberg was wat moeilijker, ondertussen had het al flink wat geregend en was het bijgevolg heel glad. Na enkele schuifpartijen, ook van mezelf, is de groep met 1 uitzondering heelhuids terug naar beneden geraakt. De drassige terugweg door de jungle van opnieuw 8 km kon beginnen. Na heel wat zweten kwamen we uiteindelijk weer aan bij het beginpunt, de kleine waterval. Om wat afkoeling te zoeken trokken we snel onze bikini aan!

Helemaal uitgeput kwamen we weer op het eiland terug waar we onmiddellijk konden genieten van ons avondmaal. De kok had weer een lekker Surinaams gerecht klaargemaakt dat bestond uit rijst en kip, hoe kan het ook anders.. Een douche/bad namen we met z’n allen in de rivier, lekker gezellig! Het spelletje ‘Ben ik een banaan’ speelden we om de avond af te sluiten. Nadien had iedereen hetzelfde idee: ‘Tijd om mijn hangmat op te zoeken’. Slaapwel!

Woensdag 30/04

Met wat spierpijn in de kuiten en enkele blaren op de voeten stond ik opnieuw klaar om de volgende dag te beginnen. Na het ontbijt namen de gidsen ons mee voor een educatieve wandeling door het tropische regenwoud. Ze vertelden ons heel wat over de medicijnboom, de telefoonboom, de camouflageboom, .. Teveel om op te noemen en uiteindelijk ook te veel om te onthouden!

Na een tweetal uren wandelen kwamen we aan bij onze bestemming, de Moedervallen. Het is niet echt een waterval maar een immens brede stroomversnelling, fantastisch om te zien! Hier konden we genieten van wat tussendoortjes vooraleer we onze tocht konden verder zetten.

Op de terugweg kon je niet echt verkeerd lopen omdat je maar 1 pad had om te volgen maar toch zijn we met een klein groepje erin geslaagd om onze gids kwijt te spelen... Het is echt fantastisch hoeveel levende dieren die je hier kan waarnemen!

Als we terug op ons Fungu-eiland waren, besloten we om eens iets zots te doen! Met een reddingvest om ons heen gingen we ons laten meedrijven in de stroomversnelling om een heel eind verderop in de Coppename rivier eruit te klimmen. Met niet teveel gepieker over welke dieren er allemaal in het water konden zitten, maakten we ons klaar. Geweldig gevoel!

Na een douche/bad in de rivier konden we weer aanschuiven voor het avondeten. Om de avond en volledige trip op een gezellige manier af te sluiten bereidden de gidsen een kampvuur aan de stroomversnelling en onder schitterende sterrenhemel voor, echt genieten! Tussendoor trokken we er even op uit voor een korte nachtwandeling, we konden alleen een nachtzwaluw spotten. Niet erg, zo'n 4-daagse trip maakt alles goed! Fantastisch om mijn laatste dagen in Suriname zo te kunnen doorbrengen!

Donderdag 01/05

Het motto: ‘Hoe meer je in een hangmat slaapt, hoe beter’ is een feit! De laatste nacht is de minst slapeloze geweest .. Op naar het ontbijt, waar zoveel mogelijk op moest omdat we niet alles terug konden meenemen op de boot. Al snel riepen we de aapjes erbij, die de restjes van de bananen konden gebruiken. We riepen Kis Keesie (Aapje aapje in het Saramakaans) en onmiddellijk kwam een groep van ongeveer 10 doodskopaapjes eraan. Ze kwamen zelfs zo dicht dat we ze zelf konden voederen, echt geweldig! Zo’n zachte handjes dat die beestjes hebben… De bootsman had later zelfs een piranha kunnen vangen in de rivier, ik had nog nooit z’n beest gezien en vastgehad dus het was het moment!

Na het opruimen van de slaapruimte werd alles weer klaargezet om de boot te vullen. Na het overbrengen van alle bagage konden we vertrekken voor een 3 uur durende bootrit terug naar de bus. Naast Sophie en Natania was het voorbij voor ik het wist! Terwijl de andere boot nog niet was aangekomen begonnen wij alvast met het uitladen van onze boot en het klaarzetten van de lunch. Na een uur was de andere boot er nog steeds niet, toen begonnen we ons toch wat zorgen te maken, aangezien we samen waren vertrokken. Na 2 uur wachten zagen we in de verte toch een bootje dichterbij komen, hun motor was na een half uurtje kapot gegaan en hebben even moeten wachten op iemand van de buurt om te helpen. Eind goed, al goed zeker!

Na het middagmaal konden we met de bus vertrekken richting Paramaribo. Met enkele tussenstops en tussendoortjes konden we de helse rit op de bauxietweg overleven! Het is toch iets speciaals als je niet op je stoel kan blijven zitten en om de 2 minuten in de lucht wordt gegooid… De bus bracht ons opnieuw naar ’t Vat, waar we de taxi naar huis namen. Mijn bedje riep me!

Vrijdag 02/05

Een speciale dag, mijn allerliefste papa is jarig! Tijd voor een speciale vermelding:

Liefste papa, ik wens je een super gelukkige verjaardag!
Jammer genoeg ben ik er vandaag niet bij om je 50 dikke kussen te geven,
maar geen paniek vanaf ik terug ben krijg je die dubbel en dik!
Geniet van je dagje, want je wordt tenslotte maar 1 keer 50 jaar!

Aangezien het gisteren te laat was om nog iets te doen, heb ik vandaag officieel uitgeroepen tot wasdag. De kleren van de 4-daagse trip heb ik gewassen, gedroogd en opgevouwd. Mijn rugzak heb ik laten weken in een emmer om nadien in de wasmachine te steken. Met de schuurborstel op mijn stapschoenen gezeten... Het was een productieve dag!

Die avond waren we allen uitgenodigd in het huis van Janne om haar 22^ste verjaardag te vieren. Opnieuw een plaats waar je heel wat nieuwe mensen leert kennen. De wereld is echt klein als je hier in het verre Suriname mensen uit de streek leert kennen! Het stukje zelfgemaakte appeltaart dat we kregen was echt super lekker, als dat bijna 3 maanden geleden is…

Zaterdag 03/05

 Annelies, Atina, Else, Sophie, Simone en ik waren van plan om vandaag naar Overbridge te gaan, dit is een soort recreatieoord aan de oever van de Suriname rivier. Omdat het meer dan een uurtje rijden is, besloten we om vroeg te vertrekken. Ongeveer rond 10u kwamen we aan in het vakantiepark..

Al snel installeerden we ons met onze handdoeken op het strand maar de zon kwam er nooit echt volledig door. Geen probleem, ze hebben allerlei andere dingen voorzien in het domein. Atina en ik maakten een wandeling en ontdekten verschillende zaken. Het domein was echt prachtig, echt zo iets zoals uit de boekjes.. Leuk om hier ook eens geweest te zijn!

In de late namiddag kwam onze taxichauffeur al aangewandeld, we ruimden alles op en genoten nog van een leuke terugweg. Het was een leuke dag geweest met z’n allen! De zon is niet helemaal aanwezig geweest, maar thuis zagen we al snel dat iedereen toch een rood kleurtje had gekregen.

’s Avond waren we uitgenodigd op een verjaardagsfeestje van Joël, dit is een Amerikaan die hier voor 2 jaar komt werken. Ik trok samen met Annelies en Sophie naar het feestje, terwijl de anderen naar een bokswedstrijd gingen kijken. Met een hapje en drankje genoten we met z’n allen van een gezellige avond!

 

Zondag 04/05

Zondag = werkdagje! Het was al even geleden dat ik mijn blog had aangevuld, dus het werd dringend tijd voor een nieuw bericht. De tweede week van de paasvakantie had ik heel wat leuke dingen gedaan die ik met iedereen ging delen, dus zette ik me achter mijn computer en begon te typen.

Tussendoor wat Skypen met het thuisfront, want het is bijna zover! Nog 5 dagen en ze staan me in de luchthaven op te wachten, spannend! We hebben ook geskypt met ons Eva, die nu al voor een weekje terug in België is. Ze had al een dikke trui aan, dat beloofd..

m onze werkdag goed af te sluiten, besloten we om te gaan eten in Jiji’s. Het was de eerste keer dat ik die plek had gezocht, maar hadden er wel al veel over gehoord. Het was echt een gezellige plek  met uitzicht op de brug en de waterkant. Ik ging voor de huisgemaakte steakburger en het was heerlijk!

Tot zover mijn allerlaatste Surinaams blogbericht! De tijd hier is echt voorbij gevlogen.. Volgende week zal ik schrijven als ik terug in België ben.. Tot binnenkort! Kim