Welkom in Suriname!

15 februari

De laatste nacht in mijn Belgische bedje ging in. De valiezen stonden alvast klaar, dus hier moesten we ons geen zorgen meer over maken. Door wat gepieker was ik al wakker voordat mijn wekker afging, ging ik nog even tussen mijn mama en papa liggen voor de laatste keer.

Ik stond op rond 4u ’s morgens en nam voor de laatste keer een warme douche. Het was tijd om te vertrekken. We spraken met de auto in Aalst af om de reis samen met Sarah richting Schiphol verder te zetten. Ruim op tijd kwamen we aan en het bleek allemaal snel te gaan. Het afscheid viel me heel zwaar, er vloeiden heel wat traantjes. Ik ga ze hard missen!

Eenmaal achter de paspoortcontrole kon het echte avontuur beginnen. Ik had er zin in en vertrok met een klein hartje naar gate 6. Ik ging voorbij de metaaldetector en het eerste probleem was een feit. Het hangslotje dat aan mijn rugzak hing moest er af. Maar omdat die er af moest stak ik die in mijn jaszak. In mijn jaszak is die blijkbaar van code verandert zodat deze natuurlijk niet meer openging. Hmmm daar zat ik dan met mijn slot dat niet meer openging aan mijn rugzak. Na elk nummer op het vliegtuig geprobeerd te hebben, hing het opeens toch open, op nummer 748. Eindelijk!

Eindelijk aangekomen in het warme Suriname! We zijn veilig geland en meteen na het afstappen viel de warmte onmiddellijk op ons. Het omgeving was al indrukwekkend!

Bij aankomst stond de taxi ons al op te wachten, deze ging ons naar onze verblijfplaats brengen. In het busje leerden we nog een paar andere stagiaires kennen, die aan hetzelfde avontuur gingen starten. In het busje maakten we al meteen kennis met de tropische regens die in Suriname ook wekelijks een keertje kunnen voorkomen. Blijkbaar zou het warme regen zijn, volgende keer zeker eens testen.. Na een lange en vermoeiende busrit kwamen we eindelijk aan.

We gingen eerst een paar dagen verblijven in een andere verblijfplaats voor we naar onze definitieve verblijfplaats konden. De vertegenwoordigster van SPS, Stichting Projecthulp Suriname, was niet aanwezig maar de andere inwoners stonden alvast klaar voor ons. De andere stagiaires en vrijwilligers waren heel vriendelijk, waardoor we een leuk gevoel kregen.

Na een vermoeiende en spannende dag vonden wij uiteindelijk ons bed. We hingen onze klamboe op, zodat zeker de muggen ons niet konden vinden. Na heel wat indrukken kropen we onder de klamboe en (boven) het laken, wat was het ineens warm !!

16 februari

 
Na een korte nacht werd ik redelijk vroeg wakker, want het uur verschil was ik nog niet echt gewend. Ik werd wakker om 10u Belgische tijd, dus dit is 6u Surinaamse tijd. Het eerste werk was een douche nemen. Het koude water was even wennen, maar het deed effectief deugd!

Om 11u hadden we een afspraak met Tjitra, zij is onze contactpersoon hier ter plaatse. We hadden een goed gesprek en maakte heel wat praktische afspraken. Zo moeten we namelijk een stageplanning opmaken zodat we deze kunnen meenemen naar de stageschool. We moeten les geven, projecten opstarten en werken aan onze bachelorproef tijdens ons verblijf.

We huurden een fiets, zodat we ons gemakkelijk naar onze stageplaats kunnen verplaatsen. Om de fiets al even uit te testen maakten we een korte trip langs de supermarkt. Maar tot onze grootste verbazing was het zondag en was de grote supermarkt gesloten. We gingen dan maar even naar een Chinese supermarkt, die blijkbaar elke dag open is, om de eerste voorraad in te slaan. Zoals je ziet, vooral veeeeeeel water.

Het verkeer is wel even wennen want de mensen rijden hier links van de baan. Het gevolg was wel dat ik mij telkens teveel naar links hield, met gevolg dat ik constant in de rioolputten reed. We stopten even aan de kant van de weg omdat we papegaaien zagen en maakten een foto. Tot we ineens ‘psssss’ hoorde, ja hoor Sarah haar ‘nieuwe’ fiets had een lekke band. Feest!
We gingen dan maar te voet verder en namen onderweg nog heel wat foto’s.
Je hebt hier echt ogen tekort! Vandaar dat foto's veel meer zeggen dan enkele woorden..

Verder leerden we de nieuwe mensen in het verblijf kennen, ze nodigden ons uit om uit te gaan eten. We gingen zeker op dit aanbod in en konden proeven van ons eerste Surinaams gerecht. Ik nam een roti, dit is een typisch Surinaams gerecht met kip, kousenband en aardappelstukjes. Vooral speciaal en pikant, maar zeker de moeite waard om eens uit te proberen.

17 februari

Vandaag hadden we een afspraak met Tjitra, ze ging samen met ons op kennismakingsgesprek in onze stageschool. Ik vond het heel spannend, ik kijk alvast uit naar onze eerste observatie die nu woensdag zal plaatsvinden! Ik ben benieuwd.

Later gingen we verder naar de vreemdelingenpolitie, ik moest mijn visum laten verlengen. Het was heel even wachten tot ze onze naam op een heel aparte manier voorlazen. We moesten tot slot nog even wachten op een taxi, maar ondertussen hielden we ons wat bezig met babbelen en foto’s trekken. Al een geluk konden we in onder een boom even wachten..

Verder vulden we de dag met het schrijven van dit blogberichtje, even skypen met het thuisfront, contacten onderhouden met vrienden, … De warmte geeft mij vooral een langzaam gevoel, alles wordt hier wel uit gesteld. Morgen moeten we zeker naar de grote supermarkt!

’s Avonds moesten we enkel onze benen onder tafel schuiven, want onze huisgenoten hadden voor ons gekookt! Echt heerlijke Belgisch/Nederlandse spaghetti, lekker! Morgen is het alvast aan Sarah en mij om te koken, hopelijk komen er nog leuke ideeën in onze gedachten..

Tot slot maak ik even een tussenstand: 17 muggenbeten! Het jeukt verschrikkelijk!

Tot zover mijn eerste Surinaams blogbericht! Ik doe mijn best om jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van mijn avonturen. Hopelijk is dit een beetje zoals jullie verwachtten..

Tot binnenkort vrienden!! Dikke kus, Kim