Maandag
05/05
Aangezien
de paasvakantie hier volledig voorbij is, moesten onze huisgenoten opnieuw gaan
werken en had ik bijgevolg het huisje voor mij alleen! Ik maakte van deze dag
gebruik om mijn blog aan te vullen en nog wat ander schoolwerk te doen..
Als je alleen bent, kan je best wat opruimen en de afwas doen. Het was allemaal proper! Perfect voor enkele sfeerfoto’s van ons huisje te nemen... Hier heb ik 3 maanden geleefd!
In de late
namiddag gingen Sarah en ik nog naar de supermarkt voor het avondeten, we
hadden beloofd om voor een laatste keer te koken. Het werd spaghetti bolognaise
à la Kim & Sarah! ’s Avonds maakte ik er met Else een gezellige avond van,
we keken naar de film ‘One Day’ vanuit onze hangmat. Ons vertrek komt steeds dichterbij,
maar ik geniet echt nog van de laatste momenten die ik met iedereen kan
beleven!
Dinsdag
06/05
In maart
vroegen wij aan de Surinaamse ouders van Eva en Eline om een aantal oude
kranten bij te houden. Wij hebben namelijk een opdracht van onze hogeschool
waar we veranderingen en evoluties moeten volgen in het onderwijs. Aangezien
wij hier nooit een krant kopen, was dit de perfecte oplossing! Nu ons vertrek
in zicht komt en we niet van plan waren om de volledige kranten mee te nemen,
hebben we ons met de kranten en een schaar aan tafel gezet. Een hele reeks
artikels gaat mee naar België!
In de
namiddag trokken we er voor een laatste keer met de fiets op uit, we besloten
om nog een keer naar de souvenirwinkel te gaan. Ook de dresscode bezochten we,
want hier was een aparte afdeling met allemaal ‘I love SU’ artikelen. Dat was
wat ik nog nodig had!
Onderweg
naar huis stopte ik nog even voor een ananas. Net zoals we thuis in België
waren vertrokken was het steeds ‘voor de laatste keer dit’ en ‘voor de laatste
keer dat’, wel ook hier was dit het geval. De smaak van het exotische fruit ga
ik toch missen..
We waren
vorige week te weten gekomen dat er elke dinsdag en donderdag avond een kickbox
training plaatsvindt in een sportzaaltje in de buurt. Na alles goed te hebben
nagevraagd, was blijkbaar de eerste proefles gratis en konden we eens gaan proberen.
Allen daar hen! Ik vat de training in enkele woorden samen: zweten, drinken,
zweten, drinken, zweten, drinken, … maar fantastisch!
Woensdag
07/05
De laatste volledige dag was niet zomaar een dag, het was mijn verjaardag!
Mijn huisgenootjes waren het duidelijk niet vergeten, als ik wakker werd lag er
een papier onder mijn deur en beneden hadden ze de hangmat een versierbeurt
gegeven.. Dank je wel meisjes!!
Na het
ontbijt begon ik met het maken van mijn valies. De meeste van het huisje waren weg, dus had ik alle tijd om alles rustig te plannen. Opnieuw dezelfde
vragen als bij het vertrek kwamen boven: Hoeveel zou mijn valies wegen? Zou het
niet teveel zijn? Aangezien we geen weegschaal hadden, moesten we
het op het zicht en op het gevoel doen. Dat beloofd!
Na heel
wat verjaardagskussen en knuffels, stoptte ik met het maken van mijn valies! Morgen
voormiddag nog genoeg tijd.. Ik keek samen met Atina naar een
film, het was gezellig!
Rond 16u
hadden Sarah en ik een afspraak met Tjitra voor onze eindevalutatie! We mochten
vernemen van de vertegenwoordigster van SPS dat we onze uiterste best hebben
gedaan en dat we fier mogen zijn op het werk dat we hier hebben verricht. Leuk
om dit te horen!
Met een grote glimlach konden we terug gaan naar ons huisje. Alleen
gezellig buitenzitten was al genoeg voor mij, maar al snel kwamen ze met een
cadeautje. Een paar ultracoole-Barcelona-voetbalkousen heb ik gekregen! Het ijs
met aardbeien was ook een cadeau maar aangezien we zodadelijk gingen vertrekken,
zal dat voor morgen zijn!
Maar dat
was nog niet alles! Sarah had nog een kaartje voor mij, niet zomaar een
kaartje! Drie maanden geleden had Joke een verjaardagskaartje voor mij meegeven
en pas vandaag mocht ze dit afgeven.. Dank je wel lieveling, dat was pas een
verrassing!
’s Avonds had ik gereserveerd bij Sarinah om te gaan
eten, ik was er éénmaal geweest voor een snack maar blijkbaar was het hier
super gezellig zitten en echt lekker eten. Het was officieël onze laatste avond
en tegelijk ook mijn verjaardag, dus het was echt genieten! Ik ging samen met
Simone voor de rijsttafel, dat bestond uit allemaal kleine Surinaamse gerechten.
Perfect voor 3 maanden Suriname af te sluiten!
De dienster van het restaurant kwam mij zelfs een
cadeautje geven voor mijn verjaardag, op vraag van Atina en Else. Verrassend en
leuk! Een 21ste verjaardag is sowieso iets speciaal en om deze in
Suriname te kunnen vieren is echt fantastisch. Dit vergeet ik nooit meer!
Om de laatste dag op een gezellige manier af te
sluiten gingen we nog snel even naar de Zus en Zo. Nadien kon ik voor een
laatste keer in mijn Surinaamse bedje en onder mijn Surinaams muskietennet
kruipen. Klaar voor mijn allerlaatste Surinaamse nacht!
Donderdag
08/05
Voor de
laatste keer werd ik vroeg wakker, het was jammer genoeg tijd om alles in
gereedheid te brengen en nog even bij Tjitra langs te gaan om onze papieren te
halen. Ze bedankte ons voor de inzet die we hebben getoond en
sloten af met een dikke ‘nog veel succes’-knuffel.
We maakten nog snel tijd voor mijn cadeau van gisteren, het ijsje met aardbeien..
De laatste
koude douche was een feit, alles verdween langzaam in mijn valies. Mijn kamer
was leeg! Alles stond klaar om te vertrekken, toen de klok ‘veel te snel’ richting
kwart na 1 tikte.
Nog even een allerlaatste groepsfoto maken met de
fantastische mensen die ik hier heb leren kennen! Het zijn stuk voor stuk
geweldige mensen waar ik 3 maanden mee heb samen geleefd. Ik kan mij niet
voorstellen hoe Suriname er zou uitgezien hebben zonder hen. Ik ga ze één voor één
zo hard missen! Deze ervaring neemt niemand mij nog af..
Om stipt
13u15 was Chico daar om ons naar de luchthaven te brengen. Het afscheid was erg
zwaar! Na 3 maanden, afscheid moeten nemen van zo’n goeie vriendinnen was echt
moeilijk.. Maar het was zover! Chico ging mee voor onze bagage in te checken,
toen bleek dat we beiden een beetje over ons gewicht zaten. Oeps! Nadat het
probleem opgelost was konden we verder naar de paspoortcontrole en moesten we
afscheid nemen van Chico, onze taxchauffeur. Dank je wel voor alles!
Normaal
ging om 17u50 ons vliegtuig opstijgen richting Amsterdam, maar dit was zonder
de vertraging gerekend. Uiteindelijk namen we plaats in het vliegtuig en installeerde
ik me op stoel 58C voor de komende 8 uur.. Het personeel bracht steeds
voldoende eten en drinken, terwijl ik een aantal films probeerde te volgen. Om 23u
Surinaamse tijd gingen de lichten op het vliegtuig uit, maar liefst 3 uur
later, 1u Surinaamse tijd, gingen ze opnieuw aan. Tijd om op te staan dachten
ze, in Nederland was het al 6u in de ochtend!
Vrijdag
09/05
Na een
ontbijt op het vliegtuig begonnen we ons klaar te maken voor de landing. Rond
7u30, Belgische tijd, zette ons vliegtuig het eerste wiel op Nederlandse bodem!
Onze zenuwen werden nog een dik uur op de proef gesteld, want de bagage liet
wat langer op zich wachten..
Na de
laatste paspoortcontrole liepen we naar de aankomsthal waar ze ons hopelijk
stonden op te wachten! Het moment dat ik door de deur liep, hoorde ik mijn mama
al roepen “Jaaa daar is ze!”. Ik vloog ze onmiddellijk in de armen, na 3
maanden kan dat toch wel eens deugd doen! Ik zag mijn mama, mijn papa, mijn
broertje en ook Joke was van de partij.. Super!
Na een twee à drietal uren in de auto, kwam ik met een pijnlijk achterwerk eindelijk aan in Idegem. Na in totaal 18 uur onderweg te zijn, kon ik eindelijk zeggen ‘Ik ben thuis’!
Het ontbijt dat ze thuis hadden voorzien werd een late
brunch/middagmaal, maar het was fantastisch! Na 3 maanden op toastbrood te
hebben geleefd, smaken Belgische pistolets met americain zoooooo lekker! Dat smaakt naar meer..
Het Belgische
klimaat is zo anders, nu kon ik mijn lange jeansbroek goed verdragen. Na het
uitpakken van mijn valies en het uitdelen van de souvenirs, viel ik toch voor
een tweetal uurtjes in slaap met een warm dekentje over mij.. Wat voelt het
goed om weer thuis te zijn!
Zo, dit
was het dan! Mijn Surinaams avontuur zit er op, het Belgische leven kan weer
beginnen. Ik wil iedereen bedanken die mijn avonturen op mijn blog heeft
gevolgd.
Zoals
jullie konden lezen en zien heb ik echt de tijd van mijn leven gehad! Ik wil daarom zoveel mensen bedanken: mijn mama, mijn papa, mijn broertje, Sarah,
Else, Annelies, Atina, Sophie, Simone, Natania, Eva, Eline, Stein, Janne, Tess,
Sanne, … en nog zovele anderen!
BEDANKT VOOR ALLES! Dikke kus van Kim.
